Nieuwe Nederlandse boten met kinderen!!!

Pap, mam, ik neem even de bijboot hoor. Ik ga even naar Luna en Nika. We gaan daar lekker zwemmen…….

Yep, ik weet al hoe het gaat als Thomas 18 jaar is en zijn rijbewijs heeft.

We liggen inmiddels in Dominica. We varen al bijna 2 weken op met Tinkerbel, Pacific en Lazuli.

Op Martinique kwamen we deze groep reizigers tegen.

Net voor de baai van Le Marin (Martinique) was Eric in de kaartplotter aan het kijken of er andere Nederlandse boten lagen en stuitte opeens op Tinkerbel en Pacific. We zagen de boten liggen maar helaas was er niemand aan boord. Opeens hoorden we geroep en geschreeuw vanaf een catamaran, de Belgische Lazuli en voordat we er erg in hadden lag Jesper al in het water samen met de kinderen van Tinkerbel en Pacific. Ja, hier hadden onze jongens op gewacht…… Luna (van de Tinkerbel) sprong zelfs met kleren en al het water in. Ze wilde niets missen.

Met Ankie (van de Tinkerbel) had ik al contact gehad via What’s App maar we hadden elkaar nog niet ontmoet. We hebben namelijk al een hele tijd geleden een groepswhatsapp aan gemaakt. De groep wordt steeds groter omdat we nog steeds nieuwe vertrekkers tegenkomen. 

We werden meteen uitgenodigd door Lien en Gi van Lazuli en nadat we ons anker hadden laten vallen, lag Jan (van de Tinkerbel) al met zijn bijboot naast onze boot om ons op te halen. Jee, wat een waanzinnig ontvangst.

En wat hadden de jongens een plezier met zoveel kinderen. Ja, want op de Pacific reizen ook 2 kinderen.

De baai van Le Marin is prachtig. De haven is groot en je kunt hier diesel, benzine en water tanken. In de baai liggen heel veel boten voor anker maar iedereen heeft de ruimte. Je kunt gebruik maken van moorings of je eigen anker.

Wat ons wel opviel was dat er langs de mangrove kant veel boten lagen waarvan de eigenaren al een tijdje niet meer aan boord zijn geweest. Het lijkt wel alsof de eigenaren na de oversteek zo van boord zijn gelopen en hun boot daar hebben achter gelaten.

Jammer hoor, want menig boot zou na een kleine opknap beurt zo weer verder kunnen varen! Voor vertrekkers in spé die nog geen boot hebben en ook de oversteek niet zien zitten………..sla hier je slag.

In Le Marin zijn veel Chandlery’s of te wel watersportwinkels die heel veel spullen op voorraad hebben. Zelfs hele motoren staan hier te wachten op een nieuwe eigenaar. Ook hebben ze enorm veel reserve onderdelen, die de Nederlandse watersportwinkels over het algemeen niet op voorraad hebben. Op zich logisch omdat iedereen van te voren zijn spullen aankoopt maar hier tegen de eerste slijtages aanloopt.

Hier hebben we de verstagingen laten vernieuwen die tijdens de oversteek kapot waren gegaan. Ook hebben we hier de kettingschijf van de ankerlier vervangen die al een tijdje aan vervanging toe was. Met wat nieuwe olie erbij loopt de lier weer als een zonnetje.

Ook kun je hier bijzonder goed bevoorraden. In St. Vincent and the Granadines is alles best prijzig en niet alles is te koop. Hier in Le Marin zit een Leader Price en Carrefour. Brood, fruit, groente, kaas, blik, alles is hier te koop en het is niet al te duur. De Leader Price heeft zelfs een eigen dinghy steiger.

Carnaval wordt in het Caribisch gebied overal uitbundig gevierd. We hadden al gehoord dat Fort de France er al helemaal klaar voor was en besloten om die zaterdag samen met de andere boten daar heen te varen. Op deze vaart hadden we ook 2 gasten aan boord. Luna en Nika van Tinkerbel mochten met ons mee varen naar Fort de France en dat vonden de jongens super gezellig.

In de baai lieten we het anker vallen en om 16 uur liepen wij over de boulevard. Er reden praalwagens met mooi verkleden dames en er was volop muziek. Super gezellig. Na afloop hebben we bij verschillende tentjes eten besteld en op het grasveld op zitten eten. De kids konden daar ook nog even lekker uitrazen.

De volgende dag werd de optocht nog eens dunnetjes over gedaan want zoals later bleek, hier vieren ze het 4 dagen lang met elke dag een optocht met flink harde muziek. Het hele weekend werd er dus gefeest.

Op maandagochtend zijn we naar de kant gegaan, Eric ging met Thomas uitklaren en ik ging met Jesper naar de supermarkt (ook een Leader Price) om nog wat verse dingen te kopen. We wilden die dag verder naar het volgende eiland, Dominica.

Het uitklaren kon je in een watersport winkel zelf doen via een computer. Hoe makkelijk is dat…. Niets geen ingewikkeld papierwerk gewoon wat gegevens invullen, zo kan het dus ook. Helaas was de computer niet erg snel en stond er een rij met bekende vertrekkers. Ja, ook Tinkerbel, Lazuli en Pacific gingen naar Dominica en zo vaarden we rond een uur of 10 met 4 boten richting Roseau.

Tijdens de vaart zwom er weer een hele groep dolfijnen rond onze boot. Ze bleven maar mee zwemmen. Soms kwamen ze ook even een kijkje nemen. Ze kijken je dan ook echt aan. Heel bijzonder.

Het zeilen hier tussen de eilanden is best lastig. Zo heb je 5 knopen wind en zo weer 35 knopen….. Ook de richting is variabel. Zo zagen we ineens dat Pacific, die ver voor ons lag opeens de hele andere kant opging. We dachten eerst dat ze weer terug gingen maar een paar mijl verder hadden wij hetzelfde probleem. De wind kwam ineens van de hele andere kant. Echt heel bizar.

Tegen schemering kwamen we aan in de baai bij Roseau waar we ons anker lieten vallen in 12 meter diep helder blauw water.

Lazuli nodigden de boten uit voor een borrel en zo zaten we dus met z’n 16-en op de catamaran van Lien, Gi en Natan plannen te maken om met zijn allen naar de watervallen en het regenwoud te gaan.

De natuur in Dominica is geweldig. We hadden met zijn allen busjes met chauffeur gehuurd die ons de mooie plekjes van het eiland zou laten zien. Er lag op deze dag ook een cruise schip in de haven dus werden we erop gewezen om niet de Trafalgar waterval te bezoeken omdat het daar wel eens erg druk zou zijn. Onze chauffeur wist wel een andere mooie waterval en zo begonnen we aan een mooie wandeling door het regenwoud naar de Middleham waterval.

 

Het was een wandeling van ongeveer 45 minuten en ging bergop- en afwaarts. We zagen bomen met hele dikke wortels, lianen en nog veel meer…… Bij de watervallen moesten we nog een behoorlijk stuk afdalen via de rotsen maar eenmaal beneden kwam de badkleding tevoorschijn en namen we een duik in het zeer frisse water. Voor de waaghalzen was er nog een stukje rots waar je vanaf kon springen. Thomas en Jesper vonden dat fantastisch dus klommen ze via een soort grot naar boven en sprongen van de rots in het water. Ik doe het ze niet na!!!!!

Nadat het water ons flink had doen afkoelen vonden we het tijd worden voor de 2^de bezienswaardigheid. Helaas regende het op het moment dat we hier aankwamen. Thomas en ik hadden geen zin (Thomas had het nog behoorlijk koud van de vorige waterval) om daar te kijken dus besloten wij om in de bus te blijven zitten. Eric en Jesper gingen met de andere mee.

Het bleek een kloof in een rots waar water in stond. Je kon hier tussen de rotsen door zwemmen richting een kleine waterval.

Bij de 3^de waterval zijn we eerst wat gaan eten, iets wat niet erg makkelijk was met zo’n grote groep. Ze hadden nog maar 2 borden met een volledig menu en nog een stuk of wat eiersandwiches. De ene helft van de groep ging dus maar naar een restaurant wat boven lag en de andere helft ging voor de eiersandwich. Het duurde even voor dat het eten klaar was maar de sandwich smaakte erg lekker.

Nu er weer energie in zat gingen we naar de 3^de waterval die uit 2 watervallen bleek te bestaan. De ene waterval werd verwarmd door een ondergrondse vulkaan waardoor er warmwaterbaden ontstaan waren.

Hup, kleding ging weer uit, zwemkleding ging weer aan en zo zaten we opeens in een bad met water die een temperatuur had van ongeveer 39 graden Celcius. Zo zit je in een super frisse waterval te zwemmen en zo zit je te genieten van een heerlijk bad dat op een natuurlijke manier verwarmd wordt, super om zo de dag af te sluiten.

Rond een uur of 18.00 werden we weer bij het hotel afgezet waar onze dinghy’s lagen. We vonden het echter nog te vroeg om naar onze boten te gaan dus besloten we om te eten in het hotel. Na een iets wat chaotische bestelling zaten we na 45 minuten heerlijk te genieten van onze hamburgers, friet en salades.

Hier in Dominica ontstond bij ons het idee om niet per boot naar mijn ouders te gaan maar met het vliegtuig. Het zou ons minder stress geven en we zouden meer tijd overhouden om de eilanden op de Britisch Virgin Islands te bezoeken.

Ja, want de tijd gaat super snel en half april staat alweer de reis gepland richting Bermuda.

Eric en ik zijn dus gaan Googlen voor tickets en die hadden we snel gevonden. Wij zouden eerst via Guadeloupe vertrekken maar mijn moeder kwam nog met een andere vliegtuigmaatschappij, Insel Air. Zij vliegen vanaf St. Maarten naar Santo Domingo.

Dat kwam helemaal goed uit want dan zouden we de Heineken Regatta op St. Maarten ook nog mee maken.

We hebben dus nu tickets naar de Dominicaanse Republiek geboekt en vliegen in maart voor 10 dagen naar mijn ouders.

De boot laten we achter op een goed plekje in de Lagune. Hoe kan de reis er opeens weer heel anders uit zien!!!!!

Hoe gezellig het ook was met Tinkerbel, Lazuli en Pacific, de tijd om afscheid te nemen was weer aangebroken. Wij zouden naar het noorden varen terwijl de rest naar het zuiden zou gaan. Het blijft een pijn-in-je-buik-gevoel als je je nieuwe vrienden weer omhelst en weet dat je ze niet meer gaat zien. Twee weken zijn we bij elkaar gebleven met 4 boten en nu gaat iedereen weer zijn eigen gang. Het blijft een vreemde wereld….. We hebben met zijn allen afscheid genomen op de Tinkerbel. De meiden, Luna en Nika hadden nog een heel mooi afscheidscadeau gemaakt voor alle kinderen en na de afscheidsknuffel zocht iedereen zijn boot weer op. Bij het ophalen van ons anker zat er een visserslijn met een tonnetje aan. Shoot, hoe krijgen we die er nu weer vanaf. Gelukkig zaten Lien en Gi nog in hun bijboot en zij hebben ons een handje geholpen.

Onze volgende bestemming was Portsmouth, een plaatsje in het noorden van Dominica waar we 2 nachten voor anker hebben gelegen voordat we naar St. Maarten zouden varen.