85 mijl zijn de Britisch Virgin Island van St. Maarten verwijderd. We besloten om 16.00 uur uit St. Maarten te vertrekken en een nachtje te maken. Het was een rustige nacht, weinig bewolking, een lekker windje, golven van anderhalve meter en een graadje of 25.
Wel was het weer even wennen. We hadden zolang geen nachten
meer gevaren. De laatste was van Barbados naar Bequia eind januari…. En we
hadden allemaal moeite om St. Maarten te verlaten. We hebben daar zo’n leuke
tijd gehad maar we moeten weer verder. De terugreis komt langzaam maar zeker in
het zicht.
Gelukkig hebben we eerst nog een stop op de BVI’s.
Je kan op de BVI’s op verschillende plaatsen inklaren en wij kozen voor Virgin Gorda, Spanish Town.
Eric ging met de papieren naar customs en ik ging water
tanken in de haven. We wilden dat eigenlijk op St. Maarten doen maar daar
hadden ze geen water. Het inklaren ging heel moeizaam. Eric werd van het kastje
naar de muur gestuurd. Na 2 uur was het dan eindelijk gelukt. We mochten de
Britse Maagden eilanden gaan verkennen.
Als eerste stond The Baths op het programma. Dat is een plaatsje in het zuiden van Virgin Gorda. Hier liggen allemaal gigantische grote graniet blokken. Het water van de zee sluipt door de rotsblokken door en er ontstaan allerlei kleine natuur zwembaden. Heel gaaf. Je kunt er klimmen en klauteren of je moet jezelf er tussen wurmen. Aan het eind van het pad kom je bij een prachtige baai, Devils Bay, met nog witter zand.
Doordat het een natuur reservaat is moesten we wel een mooring
gebruiken. We hoefden niet te betalen voor de mooring maar je mocht hier niet
overnachten. Voor het park zelf betaal je 6,00 dollar per persoon. De park rangers komen dat met de boot innen.
Aan het eind van de middag zijn we richting het noordoosten
gevaren naar Gorda Sound. Daar hebben we ons anker uitgegooid en overnacht.
De volgende ochtend zijn we verder gegaan Saba Rock.
De volgende ochtend zijn we verder gegaan Saba Rock.
Dit is een klein eiland waar een hotel opstaat. We hebben
daar iets gedronken en een rondje gelopen. Aan het noordoosten van het eiland
had je een prachtig uitzicht over een koraal rif waar diverse kite surfers
speelden met de wind. Hier hebben we 2 dagen gelegen.
Maandag 13 april kwamen we aan in Cane Garden, een hele mooie
baai met tal van palmbomen aan het strand.
Eric en ik zijn het dorpje gaan verkennen en kwamen er
eigenlijk achter dat de mensen hier niet echt vriendelijk zijn. Erg jammer want
het is hier echt een paradijs.
We hadden al een paar dagen het weer in de gaten gehouden want half april wilden we richten Bermuda varen.
Helaas zag het er niet helemaal gunstig uit en uiteindelijk
hadden we zelfs 19 april in gedachten om te vertrekken.
In de ochtend van de 15de april zagen we echter
dat 19 april geen optie was om naar Bermuda te varen. We zouden de laatste 2
dagen flinke wind tegen krijgen en daar zaten we niet echt op te wachten.
Sterker, als we de 15de zouden vertrekken dan
zouden we net voor het lage drukgebied binnen varen.
Dus wij als een gek die ochtend nog boodschappen gedaan, de
genua verwisseld en nog wat lekkages verholpen (ja, dat hadden we idd al heel
lang kunnen doen maar dat stelden we uit tot het aller laatste moment) en de
boot vaarklaar gemaakt. We moesten zelfs nog diesel en water tanken.
Om 14.00 uur kwamen we aan op Jost van Dyke. Het tanken van
diesel en water duurde toch langer dan we gedacht hadden.
We kwamen uiteindelijk naast White Witch te liggen die hier
aan een mooring lag.
De jongens trokken meteen hun zwembroek aan en sprongen met Myrthe en Wouter het water in.
De jongens trokken meteen hun zwembroek aan en sprongen met Myrthe en Wouter het water in.
Aranka en Roelof kwamen bij ons aan boord even bijkletsen.
Tja, en toen was het bijna half 5. We zaten al erg te twijfelen om te
vertrekken vanwege het onstabiele weer en het kleine weather window. Ook waren
we de hele dag al bezig en daardoor toch wat vermoeid. Al met al niet echt een
goed begin om een oversteek van bijna 900 mijl te maken. Uiteindelijk hebben we
dus besloten om samen met de White Witch naar Little Jost van Dyke te varen en
lekker nog even op de BVI’s te blijven.
Het eilandje waar we vlak bij ankerden bij Little Jost van Dyke was Sandy Spit. Een prachtig klein eilandje met palmbomen, een wit strand en turquoise water. De dag na aankomst zijn we met de dinghy naar het eilandje gevaren en hebben hier gelopen, gesnorkeld en gezwommen.
We moesten er allemaal aan denken dat we ook op dat moment op een bewegende boot op weg naar Bermuda hadden kunnen zitten. Dit gaf ons toch een beter gevoel.
’s Middags zijn we weer terug gevaren naar Cane Garden Bay,
waar we nog een paar dagen gebleven zijn.
Het wachten is nu op een goed “weather window” voor Bermuda.
