“Bonjour…….” horen we achter ons terwijl we in de kuip
genieten van de zon. We liggen voor anker bij het strand van Playa de Silgar
tussen Porto Novo en Sanxenxo. Er “fietsen” 2 bootjes achter ons langs met een
aantal volwassenen en een paar kinderen. Er staat weinig wind dus onze vlag
hangt slap…..vandaar de verwarring :-)
We raken aan de praat en het blijken Spanjaarden te zijn,
woonachtig in Madrid, die hier hun vakantie vieren. Ze spreken zeer goed Engels
en zijn zeer geïnteresseerd in onze plannen en erg vriendelijk. De kinderen maken
ook snel contact en onze snoepvoorraad wordt al snel aangesproken…..het voor
kinderen universele middel om contact te maken. Na een kwartiertje “waterfietsen” ze
weer verder maar ik krijg nog de vraag of we hier zo dadelijk nog liggen. Ik zeg dat we op
het punt staan in de haven van Porto Novo te gaan liggen en de man, die later Javier blijkt te heten, zegt dat hij straks nog even iets komt brengen.
Een uurtje later in de haven van Porto Novo, terwijl we de
volledige bandbreedte van het wifi netwerk aan het benutten (lees: misbruiken)
zijn….want dat is altijd het eerste wat hier aan boord gebeurd wanneer we in
een haven aankomen :-) , krijgen we inderdaad bezoek van Javier met 2 van zijn
zonen. Hij gaf ons 2 typische Spaanse lekkernijen, een empanada en een soort
van cake. Hij had bewust gekozen voor een empanada zonder vis “want dat zullen
jullie genoeg eten op een boot”……niet wetende dat wij nog steeds niets gevangen
hebben ;-)
Hij vertelde dat hij
vijf kinderen heeft maar dat een dochter vorig jaar overleden is tijdens een
ski-ongeval. Ze is getroffen door een lawine en heeft dit dus niet overleefd.
Het is altijd even schrikken wanneer iemand zo iets tegen je zegt maar toch
werd het gesprek niet beladen. Hij kon er goed over vertellen en gaf ons ook
een kaartje.
Hij vertelde erbij dat ze erg van sporten hield, met in het bijzonder het skiën en dat slecht weer haar nooit weerhield te gaan sporten. Hij vond dit wel een overeenkomst hebben met wat wij aan het doen zijn. Onze droom volgen en niet bang zijn voor slecht weer of andere ongemakken. Ik vond het een erg mooie gedachte dat hij zijn dochter, via dit kaartje, nog een leuke reis wilde gunnen.
De empanada en de cake smaakte overigens zeer goed.
Thanks Javier
Eric
