Sint Maarten - Bermuda dag 4

Datum : 8-5-2015
Tijd : 08:45 lokale tijd
Pos. N25 50 W063 42

De laatste dagen zijn snel gegaan. De eerste dagen een goede wind gehad uit oostelijke richting van rond de 15 kts. Het eerst deel van de trip dus goede voortgang gemaakt van 140 NM per dag.
Op dag 3 nam de wind flink af waardoor we momenten moesten motoren om niet helemaal stil te liggen. Ook is het klapperen van de zeilen een zeer vervelend geluid. Deze hebben we op momenten dus ook ingerold of laten zakken.
Elke dag om 0800 en 1600 uur (LT) luisteren we mee met het SSB netje van bevriende schepen. De Batjar is een paar dagen geleden een quiz begonnen voor de kinderen. Ze krijgen elke dag een aantal vragen, meerendeels nautische vragen, waar de kinderen (van Volonté en White Witch) dan tot het avondeten de tijd voor hebben om te beantwoorden. De antwoorden worden dan doorgemaild naar de Batjar. Het is elke keer weer spannend wat de tussenstand is en de kinderen zijn er druk mee. Erg leuk idee.

Gisteren hebben we nog even dolfijnen gezien. Het lijkt wel of ze hun aanwezigheid altijd eerst even aankondigen door een paar sprongen uit het water te maken om daarna bij de boeg te gaan zwemmen. Het is toch altijd weer een prachtig gezicht wat nooit zal vervelen.
Een uurtje later zagen we iets in het water drijven wat leek op een reddingsvest. We zijn erheen gevaren en je kunt je dan niet aan de gedachte onttrekken dat er misschien wel iemand in het vest zit. Dit bleek gelukkig niet het geval al leek het vest wel gedragen. Het lijntje om de kraag zat vastgeknoopt wat je normaal doet wanneer je het vest aantrekt. Ook de onderkant van het vest leek iets te zijn aangevreten. We hebben het vest aan boord gehaald en er staat ook een naam van een schip op met thuishaven. We gaan op Bermuda maar eens informeren. Je gaat je toch afvragen wat voor verhaal hierachter zit, al zal het waarschijnlijk minder spectaculair of dramatisch zijn, dan je geneigd bent te denken.

Op dit moment zeilen we met een rustig tempo van net boven de 4 kts. richting Bermuda. De aankomsdatum is vanwege het gebrek aan goede wind wat onvoorspelbaar. Toch denken we maandag te arriveren. Vanaf morgen komt er weer iets meer wind uit zuidoostelijke richting. Het maakt ons, op dit moment, eigenlijk niet veel uit wanneer we precies aankomen. We voelen ons goed en genieten van het mooie weer.

Eric

Sint Maarten - Bermuda dag 1

Tijd : 10:15 lokale tijd
Positie : N20 15,5 W063 29,8

De het eerste etmaal zit er al bijna op. We maken goede voortgang en hebben al 140 NM afgelegd. Het weer is goed. Wind uit het oosten met 15 tot 18 kts. Bijna geen bewolking en golven van 1 tot 2 meter. Toch moeten we nog wel een beetje inslingeren maar dit is wel het weer waarbij dit goed kan.
We zijn gisteren om 10:30 uur door de brug gegaan bij de Simpson Bay en hebben de Carib achter ons gelaten.....snik.
We hebben echt een hele leuke tijd gehad in de Carib en willen eigenlijk helemaal niet terug.Ook De komende maanden is de verhouding varen-stil liggen flink uit balans. Van de 2 maanden zullen we waarschijnlijk 5 tot 6 weken op zee zitten.
Toch weet ik zeker dat we nog leuke dingen gaan zien en doen op Bermuda en de Azoren. De vakantie is nog niet voorbij :-)

Eric

Home sweet home

We wachten op een mooi weather window om vanuit de BVI naar Bermuda te varen. Elke dag halen we het weer op en bekijken hoe de computer ons laat varen, hoeveel wind er onderweg staat en hoe hoog de golven zullen zijn.  Helaas komt het ene lage drukgebied na het andere over waardoor we dus genoodzaakt zijn om te wachten.

We varen naar nog een paar mooie gebieden waaronder Norman Island. Prachtig is de aanloop naar de baai en als we The Bight baai binnen varen zien we White Witch liggen. We hadden al contact met elkaar gehad en hier zou weer een rendez-vous plaatsvinden.

We laten het anker zakken en zitten een paar minuten later aan boord bij de White Witch. De jongens liggen in het water en bekijken of er leuke snorkel plekjes zijn. Ook Roelof en Aranka wachten op goed weer om de oversteek naar Bermuda te maken maar helaas, het ziet er naar uit dat we hier nog wel ruim een week zullen moeten blijven.

We besluiten de volgende dag met onze bijboot en de bemanning van White Witch naar the Caves bij Treasure Point te varen. Je kan hier namelijk in de grotten zwemmen. Ook ligt er een mooi rif waar we boven konden snorkelen.

Tijdens het snorkelen vond ik het jammer dat ik geen fles op mijn rug had.

Nadat we terug vaarden naar onze boot hadden Eric en Roelof het over duiken. Er is een klein eiland net voor de baai waar men mooi zou kunnen duiken. We hadden afgesproken dat we de volgende ochtend daar heen zouden varen en een mooie duik zouden gaan maken.

Helaas is de kraan van mijn fles kapot dus Eric en Roelof zouden alleen gaan. Aranka en ik zouden met de kinderen bij het rif gaan snorkelen.

De volgende ochtend kwam Roelof er achter dat zijn fles was leeggelopen. Gelukkig zat er een duikschool op het strand zodat ze hem daar konden laten vullen.

Eric wilde meteen ook zijn fles laten vullen en ging met Roelof mee. Helaas was Eric niet in het bezit van een visuele jaarlijkse inspectie en kon dus zijn fles niet vullen. Wel kon hij een fles huren en huurde hij er 2 zodat ik ook mee kon.

Het was een prachtige duik waarbij we veel koraal en gekleurde vissen zagen. Ook zagen we een barracuda, manta en inktvissen. Aranka bleef met de kinderen bij de bijboot snorkelen. Het was daar niet zo diep dus zagen zij ook hele mooie dingen.

Daar het weer niet echt mee zat besloten we om weer terug te varen naar St. Maarten om daar te wachten op een mooi weather window. Op St. Maarten lag ook de Batjar en om te bevoorraden is het daar een heel stuk goedkopere dan op de BVI. De White Witch zag dit ook wel zitten. En zo haalden we op zondag 26 april het anker op en vaarden eerst naar Road Town om uit te klaren. De eerste paar uur zagen we White Witch nog op onze kaartplotter maar zij verdwenen snel in de nacht. Tijdens mijn wacht kreeg ik om  half 3  ’s nachts een oproep van Roelof via de marifoon. Zij waren bijna gearriveerd in de Simpson Bay. Wij moesten toen nog 5 uur door varen en kwamen om half 8 aan in de Simpson Bay. Het voelde alsof we weer thuis waren…….

Eric ging meteen met Roelof inklaren en om half 9 vaarden we door de brug naar de Lagune. Naast de Batjar lieten we ons anker vallen. We hadden hen al een paar maanden niet gezien dus onder het genot van een sapje en een kopje thee luisterden we naar elkaars verhalen. De crew van White Witch was ook van de partij.

En toen was het 29 april…… de verjaardag van Jesper. Dit was de tweede verjaardag op St. Maarten.

In de ochtend hebben we na het openen van de cadeaus lekker taart gegeten en daarna zijn we naar de Intertoys gelopen. Ja, die hebben ze hier ook. Op 18 april was de grand opening.

Om 14.00 uur kwam de visite. Een boot vol met de bemanning van de Batjar, White Witch en Harriette en haar kinderen. Aranka en Marjolein hadden ook een taart gebakken en zie hier het resultaat.

Aan het eind van de middag zijn we, met tassen vol met lekkernijen, naar het strand gegaan met zijn allen.

Het was echt een top dag met als afsluiter een logeerpartij bij Martijn en Harriette.

Een dag later hebben we met zijn allen carnaval gevierd. Ja, jullie lezen het goed, carnaval in april. Dat vieren ze hier later dan op de andere eilanden.

We stonden vooraan zodat we de praalwagens goed konden zien. De kinderen waren die avond ervoor iets te laat naar bed gegaan en vonden het na een half uurtje wel welletjes en gingen relaxen (lees slapen) op de stoep.

Nadat de laatste wagen voorbij was hebben we een dollarbusje gepakt en zijn we naar de yacht club gereden.

Bij het afscheid nemen van Martijn en Harriette stelden de kinderen ons de vraag of ze alsjeblieft nog een nachtje mochten logeren. Martijn en Harriette vonden dat goed dus sliepen Eric en ik voor de tweede nacht alleen op de boot.

De volgende dag zijn Eric en ik boodschappen gaan doen voor de oversteek. Als het goed is hoeven we op Bermuda niet meer groots in te slaan. We zullen alleen voor de verse dingen naar de supermarkt moeten gaan. We zijn klaar voor de grote oversteek van 8 dagen naar Bermuda. Nu alleen het weer nog. De jongens gingen karten met Ronald, Chantal, Iris, Martijn, Harriette, Paul en Thomas. Ook Myrthe en Wouter waren van de partij.

Elke dag gaan Eric, Stephan en Roelof naar de Yacht club om het weer te bekijken op internet. Er wordt heel wat af gediscussieerd. Zoals het er nu uit ziet is er een weather window voor 2-3-4 mei. Gaat het dan eindelijk gebeuren!!!!

Ondertussen liggen we hier met 6 Nederlandse boten. Tijd voor een strand bbq dachten wij…… Ook Chantal, Ronald, Iris, Martijn, Harriette, Paul en kleine Thomas waren van de partij dus waren we met z’n 26-en. Er waren 2 boten die we nog niet eerder hadden gezien, Lotus en SeaYa.  Win2Win hadden we voor het laatst gezien in Arrecife.

Rond 22.00 uur vonden we het tijd om naar de boot te gaan. Thomas, Jesper, Paul en Thomas hadden nog geen genoeg van elkaar en Jesper vroeg of Paul en Thomas mochten blijven slapen op de boot. Super gezellig dus dat was geregeld en Harriette zou de kinderen de volgende dag weer mee naar huis nemen zodat Eric en ik de boot verder in orde konden maken voor de oversteek naar Bermuda. Heel handig want als je boodschappen doet met Thomas en Jesper, kom je toch weer met dingen thuis die je anders niet zou kopen.

Vandaag zou het de dag van vertrek moeten zijn. Om 16.00 uur zouden we door de brug gaan richting Bermuda. Helaas hadden Eric en ik teveel tijd besteed aan socializen en kwamen er achter dat we nog het een en ander moesten doen. Ook qua weer zou het iets beter zijn om een dag later te vertrekken omdat er een trog op onze route zit waar we op dag 4 waarschijnlijk wel eens last van zouden kunnen krijgen.

Als we een dag later zouden vertrekken dan zouden we er achter blijven dus hebben we met de drie vertrekkende boten besloten om op maandag 4 mei te vertrekken. We nemen de brug van half 9.

Snik, snik,…….Good bye Caribbean 

Laatste stukje paradijs

85 mijl zijn de Britisch Virgin Island van St. Maarten verwijderd. We besloten om 16.00 uur uit St. Maarten te vertrekken en een nachtje te maken. Het was een rustige nacht, weinig bewolking, een lekker windje, golven van anderhalve meter en een graadje of 25.

Wel was het weer even wennen. We hadden zolang geen nachten meer gevaren. De laatste was van Barbados naar Bequia eind januari…. En we hadden allemaal moeite om St. Maarten te verlaten. We hebben daar zo’n leuke tijd gehad maar we moeten weer verder. De terugreis komt langzaam maar zeker in het zicht.

Gelukkig hebben we eerst nog een stop op de BVI’s.

Je kan op de BVI’s op verschillende plaatsen inklaren en wij kozen voor Virgin Gorda, Spanish Town.

Eric ging met de papieren naar customs en ik ging water tanken in de haven. We wilden dat eigenlijk op St. Maarten doen maar daar hadden ze geen water. Het inklaren ging heel moeizaam. Eric werd van het kastje naar de muur gestuurd. Na 2 uur was het dan eindelijk gelukt. We mochten de Britse Maagden eilanden gaan verkennen.

Als eerste stond The Baths op het programma. Dat is een plaatsje in het zuiden van Virgin Gorda. Hier liggen allemaal gigantische grote graniet blokken. Het water van de zee sluipt door de rotsblokken door en er ontstaan allerlei kleine natuur zwembaden. Heel gaaf. Je kunt er klimmen en klauteren of je moet jezelf er tussen wurmen. Aan het eind van het pad kom je bij een prachtige baai, Devils Bay, met nog witter zand.

Doordat het een natuur reservaat is moesten we wel een mooring gebruiken. We hoefden niet te betalen voor de mooring maar je mocht hier niet overnachten. Voor het park zelf betaal je 6,00 dollar per persoon. De park rangers komen dat met de boot innen.

Aan het eind van de middag zijn we richting het noordoosten gevaren naar Gorda Sound. Daar hebben we ons anker uitgegooid en overnacht.



De volgende ochtend zijn we verder gegaan Saba Rock.

Dit is een klein eiland waar een hotel opstaat. We hebben daar iets gedronken en een rondje gelopen. Aan het noordoosten van het eiland had je een prachtig uitzicht over een koraal rif waar diverse kite surfers speelden met de wind. Hier hebben we 2 dagen gelegen.

Maandag 13 april kwamen we aan in Cane Garden, een hele mooie baai met tal van palmbomen aan het strand.

Eric en ik zijn het dorpje gaan verkennen en kwamen er eigenlijk achter dat de mensen hier niet echt vriendelijk zijn. Erg jammer want het is hier echt een paradijs.

We hadden al een paar dagen het weer in de gaten gehouden want half april wilden we richten Bermuda varen.

Helaas zag het er niet helemaal gunstig uit en uiteindelijk hadden we zelfs 19 april in gedachten om te vertrekken.

De White Witch kwam de 15^de ook deze kant op en wilde bij het eiland Jost van Dyke inklaren. Die dag zouden we daar ook heen gaan om elkaar weer te treffen. De laatste keer dat we elkaar hadden gezien was op 9 december in Mindelo, Kaap Verde.

In de ochtend van de 15^de april zagen we echter dat 19 april geen optie was om naar Bermuda te varen. We zouden de laatste 2 dagen flinke wind tegen krijgen en daar zaten we niet echt op te wachten.

Sterker, als we de 15^de zouden vertrekken dan zouden we net voor het lage drukgebied binnen varen.

Dus wij als een gek die ochtend nog boodschappen gedaan, de genua verwisseld en nog wat lekkages verholpen (ja, dat hadden we idd al heel lang kunnen doen maar dat stelden we uit tot het aller laatste moment) en de boot vaarklaar gemaakt. We moesten zelfs nog diesel en water tanken.

Alles ging zo snel dat we er geen lekker gevoel bij hadden. Toen we het anker op wilden halen kwam Eric er nog mee dat we moesten uitklaren. We konden dat op Jost van Dyke doen, dan zouden we de bemanning van White Witch ook nog even kunnen zien.

Om 14.00 uur kwamen we aan op Jost van Dyke. Het tanken van diesel en water duurde toch langer dan we gedacht hadden.

We kwamen uiteindelijk naast White Witch te liggen die hier aan een mooring lag.

De jongens trokken meteen hun zwembroek aan en sprongen met Myrthe en Wouter het water in.

Aranka en Roelof kwamen bij ons aan boord even bijkletsen. Tja, en toen was het bijna half 5. We zaten al erg te twijfelen om te vertrekken vanwege het onstabiele weer en het kleine weather window. Ook waren we de hele dag al bezig en daardoor toch wat vermoeid. Al met al niet echt een goed begin om een oversteek van bijna 900 mijl te maken. Uiteindelijk hebben we dus besloten om samen met de White Witch naar Little Jost van Dyke te varen en lekker nog even op de BVI’s te blijven.

Het eilandje waar we vlak bij ankerden bij Little Jost van Dyke was Sandy Spit. Een prachtig klein eilandje met palmbomen, een wit strand en turquoise water. De dag na aankomst zijn we met de dinghy naar het eilandje gevaren en hebben hier gelopen, gesnorkeld en gezwommen.

We moesten er allemaal aan denken dat we ook op dat moment op een bewegende boot op weg naar Bermuda hadden kunnen zitten. Dit gaf ons toch een beter gevoel.

’s Middags zijn we weer terug gevaren naar Cane Garden Bay, waar we nog een paar dagen gebleven zijn.

Omdat we nog geen supermarkt gevonden hadden waar we echt goed inkopen konden doen voor een oceaan oversteek, wilden we gaan kijken in Road Town….de hoofdstad van Tortola. Op 19 april hebben we, redelijk vroeg ik de ochtend, het anker op gehaald en naar Road Town gevaren. De nacht voor vertrek was er een pittige swell ontstaan in de baai waar we af en toe dwars op lagen. Het kwam dus sowieso wel goed uit om verder te varen.

 In Road Town geankerd vlak voor Road Reef Marina. De volgende dag het grootzeil en kluiver weggebracht bij Doyle Sailmaker omdat er wat kleine beschadigingen in zaten waar we recent achter zijn gekomen. Klein maar te groot om hiermee een oceaan oversteek te gaan doen. Achteraf dus maar goed dat we nog niet vertrokken zijn. Vlakbij de zeilmaker zit ook een supermarkt waar je goed kan inslaan. In Road Town zelf hebben we nog even wat reserve onderdelen aangeschaft voor de boot bij “Marine Depot”. Ook heb ik hier weer even een grote was gedaan. In St. Maarten mocht ik mijn wasgoed bij Chantal brengen.
 

Het wachten is nu op een goed “weather window” voor Bermuda.

St. Maarten deel 2

Na onze vakantie naar de Dominicaanse Republiek hebben we nog volop genoten van St. Maarten.

In totaal hebben we hier ruim een maand gelegen.

Een zeiltocht met Chantal, Ronald en Iris, een speeldag op het strand met een “playstation” en een dagje met de bus naar Philipsburg en lekker uiteten op het strand.

Natuurlijk hoort een auto huren er ook bij. Wist je dat je St. Maarten in een paar uurtjes rond kunt rijden inclusief een stop voor een drankje? Wij hebben er een hele dag over gedaan maar het eiland is best klein ondanks dat er 2 landen op gevestigd zijn.

We wilden een auto huren vlakbij de Yacht Club. We hadden van vrienden gehoord dat je al een goede auto kon huren voor ongeveer 35.00 euro. Helaas niet toen wij daar aankwamen. Sterker nog, omdat de zaken niet zo goed gingen konden we alleen maar voor 2 of meerdere dagen een auto huren!

Nadat we de eigenaar hadden gesproken konden we met veel moeite toch een auto huren voor 1 dag, de prijs…… normaal 85,00 euro maar omdat wij het waren konden we de auto huren voor 65,00 euro.

Met de 35,00 euro nog in onze gedachten vonden we dit toch net even iets teveel dus hebben we vriendelijk bedankt voor dit “genereuze” aanbod.

Een paar dagen later kwamen we erachter dat de prijs van 35,00 euro toch bleek te kloppen bij een ander autoverhuurbedrijf dicht bij de luchthaven. Helaas probeerden ze toch nog wat geld aan ons te verdienen door allerlei onzinnige extra’s op de rekening te zetten waaronder airport fee! We vroegen waarvoor dat was omdat we totaal niets met de luchthaven te maken hadden omdat we per boot hierheen waren gekomen…..

Hij moest lachen en kon dat niet echt goed beargumenteren. Hij vertelde ons dat dat al jaren het geval was.

Wij zeiden dat we niet van plan waren om al die extra fees te gaan betalen omdat dat niet afgesproken was.

Hij pakte een pen en begon behoorlijk door de rekening te strepen. Eind bedrag: gewoon de afgesproken prijs en een paar dollar belasting. Iedereen was happy.

Vanaf de luchthaven zijn we naar de Franse kant gereden richting Marigot. Dat is een leuk klein dorpje waar je ook een haven hebt. Met onze dinghy waren we hier al een paar keer geweest.

Op Pic Paradis hadden we een heel mooi uitzicht op het westen van het eiland. Daar kon je alle mooie kleuren blauw/groen zien van de zee. Goh, wat zal ik dat missen als we weer in Nederland varen.

Bij Oriënt Beach hebben we een stop gemaakt. Dit is een prachtig baai met wit strand en helder blauw water. Het was er wel ontzettend druk. Logisch want er lagen 4 cruise schepen in Phillipsburg en die mensen gaan allemaal met de bus als excursie naar de mooiste stranden hier op het eiland. Nadat we onze drankjes hadden opgedronken zijn we weer verder gereden richting het Nederlandse gedeelte. Philipsburg hadden we al een keer bezocht dus gingen we verder naar Madam Estate waar de supermarkt was met Jumbo producten. Eric en de kinderen waren hier nog niet geweest. Er lag meteen van alles (Jumbo producten) in ons karretje toen we in de winkel waren.

We hoefden geen rekening te houden met het verzinnen van de avondmaaltijd omdat we uitgenodigd waren door Harriëtte en Martijn, die op hetzelfde complex wonen als Chantal en Ronald, om daar te komen eten.

Nu we een auto hadden was dat erg handig en reden we in de middag naar Cupecoy waar zij wonen.

Harriëtte had een Mexicaanse (zij komt daar ook vandaan) schotel klaar gemaakt. Wat was dat lekker en wat was het gezellig. Om 2.00 in de nacht zijn we terug gereden naar de boot met een volle maag en een volle harde schijf omdat Martijn alle films en series die hij had meegegeven heeft.  

Woensdag 1 april hebben we het anker op gehaald en zijn we naar St. Barthélemy gevaren. Dat ligt hier 14 mijl vandaan. We zijn daar 3 dagen gebleven. We lagen eerst in Gustavia waar we moesten inklaren, helaas lagen we daar niet echt rustig qua swell. De volgende dag zijn we naar een mooie baai gevaren, genaamd Shell Beach.

Ook daar lagen we niet echt lekker en besloten we om voor de eerste keer het hekanker uit te gooien zodat we de golven niet van opzij zouden krijgen. Het hielp de eerste paar uur maar in de nacht is het hekanker waarschijnlijk gaan krabben omdat we het niet ver genoeg uit hadden gegooid en lagen we weer te rollen op de golven.

Pasen wilde ik eigenlijk stilletjes voorbij laten gaan. Ik had spullen ingeslagen in Nederland voor Sinterklaas en Kerst maar spullen voor Pasen was ik vergeten. Van Chantal had ik een zak gekregen met chocolade eieren en 2 chocolade kippen voor de jongens. Nou die kwamen natuurlijk super van pas. In de ochtend ben ik stilletjes de chocolade eieren gaan verstoppen in de kajuit. De chocolade kip en een klein cadeautje stonden op tafel. De jongens hadden dat totaal niet verwacht en gingen enthousiast op zoek naar de verstopte eieren. 

Om half 10 stapten we in onze bijboot en vaarden we richting Ronald, Chantal en Iris. Zij hadden ons en Harriëtte en haar gezin uitgenodigd voor een paasontbijt/brunch.
Het was ontzettend gezellig en super lekker wat er op tafel stond.

Eigenlijk wilden we weer voor het donker op de boot zijn. In de avond is het niet fijn om in de lagune te varen met een rubberen bootje. Ze varen hier als gekken. Maar het was gewoon te gezellig en voordat we het wisten stonden er alweer bitterballen, frikadellen en soep op tafel.

Gelukkig kregen we van Ronald een lift. Eric kon zo op volle snelheid met de bijboot naar de Yacht Club varen waar hij als eerste aankwam (met onze nieuwe motor van 6 pk)

Op tweede paasdag kwamen Harriëtte, Martijn en hun kinderen Paul en Thomas onze kinderen ophalen om in Cole Bay eieren te gaan zoeken in het water. De eieren waren genummerd zodat er aan het eind nog een loterij werd gehouden. Paul had diverse prijzen gewonnen en ook Thomas had geluk. Hij had met een genummerd ei een mooi boek gewonnen. Later in de middag kwamen ze bij ons nog even borrelen aan boord

Eric en ik gebruikte die tijd om onze boot te provianderen. Wij zouden namelijk een dag later naar de Britse Maagden eilanden gaan. We hadden al gehoord dat de producten daar behoorlijk aan de prijs waren dus hadden we besloten om hier flink in te slaan. Met de bijboot was de Grand Marche goed te bereiken en een paar uur later lag onze bijboot helemaal vol met wc papier, sapjes, groente uit blik, flessen cola en andere lekkere dingen.

Helaas was ik het vers vergeten en bood Harriëtte aan om in de ochtend op de dag van vertrek nog even langs de supermarkt te gaan.

Met nog eens 2 volle tassen kwam ik terug aan boord. Wij waren er helemaal klaar voor.

BVI’s here we come……

Op  dinsdag 7 april om 16.00 uur gingen we door de brug en werden uitgezwaaid door Harriëtte, Paul en Thomas.

Chantal, Ronald, Iris, Martijn, Harriëtte, Paul en Thomas, heel erg bedankt voor jullie gastvrijheid. Mede dankzij jullie hebben wij een fantastische tijd gehad op St. Maarten.