zondag 7 december 2014

Waar blijft die wind?



Het is rustig aan boord van Volonté. De mannen zijn naar een internet café. Of eigenlijk, Eric en Roelof zitten op een terrasje iets te drinken met hun ipads op hun schoot en Thomas, Jesper, Myrthe en Wouter zijn aan het skateboarden op het pleintje voor het café.
Ik heb dus even het rijk voor mezelf. Mooi moment om even op ons blog de belevenissen van de afgelopen dagen op te schrijven.

De zon schijnt en er staat flinke wat wind. Het regent hier ongeveer 11 dagen per jaar en ja wel, gisteren hadden we er één  te pakken….. één van de elf…..en dat op mijn verjaardag!!!
Gelukkig waren het kleine buitjes en was het meer droog dan nat. Wel was er veel bewolking en behoorlijk wat swell. Je ligt hier in de haven niet echt rustig. Af en toe word je gewoon gelanceerd als er een golf de steiger bereikt. De lijnen hebben het flink te voortduren. Ik hoop dat ze het nog even uithouden...... 

We liggen hier nu een week en wilden eigenlijk vandaag (7-12) vertrekken. Er staat een goede wind dus waarom niet de trossen los? Er komt een gebied aan met zeer weinig wind. Dat betekent dat de zeilen niet bol staan maar flink gaan klapperen. En als er iets is wat je niet wilt op een zeilboot is klapperende zeilen. We houden de blogs van andere vertrekkers die nu op zee zitten richting het Caribisch gebied goed in de gaten. Allemaal klagen ze over te weinig wind en dat het pijn doet om de zeilen zo te horen klapperen….. Dus stellen wij het nog maar een paar dagen uit en kijken elke dag even op de weerkaarten. Het is wel lastig want elke keer stel je erop in dat je gaat vertrekken. Zo hebben we al inkopen gedaan in de supermarkt, verse groente en fruit gekocht en de hele boot schoon en klaar voor vertrek gemaakt. Ook psychisch stel je erop in. Maar goed je hebt met het weer te maken en dan moet je wel flexibel zijn.

Wat een super grote verrassing!!! Er lag een catamaran vlakbij onze boot met een Nederlandse vlag.
En wat nog leuker was...... er zaten ook Nederlandse kinderen op. Wel 4!!!!
Pieter (15), Dirk en Roel (13) en Noor (9). Thomas, Jesper, Myrthe en Wouter gingen helemaal uit hun dak. Eindelijk weer eens Nederlandse kinderen van hun leeftijd. De 99 Bottles waren vanaf Gran Canaria vertrokken richting St. Lucia. Helaas hadden zij problemen en moesten ze uitwijken naar Mindelo. Ze zijn 2 dagen gebleven. We hebben geborreld, zijn uit eten geweest en de jongens mochten voor één keer een dagje met maar 2 schoolvakken doen ipv 4, zodat ze lekker konden spelen met de andere kinderen. 99 Bottles is inmiddels vertrokken maar we hopen dat we ze in het Caribisch gebied nog een keer gaan zien 









Een paar dagen geleden zijn we met de bemanning van White Witch naar Santo Antão geweest. We hebben de ferry vanaf Mindelo genomen naar Porto Novo.
We moesten de wekker zetten want de ferry ging al om 8 uur!!!
Het was toch nog een uur varen. Had ik niet gedacht omdat het eiland zo dichtbij leek. Eric opperde een dag van te voren nog om met onze bijboot die kant op te gaan. Ben ik even blij dat we dat niet hebben gedaan….


Vanaf de ferry zijn we met een lokale bus naar La Cova gereden. La Cova is een krater waarbij je zigzaggend een pad af kunt lopen door de vruchtbare vallei Paúl waarbij de koffie –en bananen plantages het beeld bepalen van deze vallei. 







Nadat we weer naar boven waren geklommen en op de top stonden, kwamen we in de mist (wolken) en werd het behoorlijk fris. We trokken onze vesten aan en namen even een kleine pauze.





Na een paar minuten trokt de mist op en zagen we het prachtig dal van Cruzinhas. 




























Hier wandelden we naar beneden naar het dorpje Ponta do Sol waarbij we de Fontainhas passeerden. Dit is een heel klein dorpje dat zo tegen de bergwand is geplakt. 






Het pad naar beneden was goed te doen, af en toe steil of glad maar het was helemaal betegeld. En soms kwamen we koeien tegen die in de weg stonden.....








Toen we beneden kwamen was het nog 4 km naar Porto Novo. Aanvankelijk wilden we het lopen maar de moeheid begon toe te slaan en waren we erg blij toen er een lokale bus aankwam die ons naar Porto Novo bracht voor een paar escudo’s. 




In het restaurant bij de ferry hebben we nog wat gedronken en gegeten en om 17.00 uur werden de trossen van de ferry los gegooid en vaarden we terug naar Mindelo.
Hoe wel het nu 3 dagen geleden is dat we die wandeling hebben gemaakt, hebben Eric en ik nog steeds spierpijn in onze kuiten en bovenbenen!!!!



















De dag van vertrek komt steeds dichterbij. We klussen af en toe nog wat. Ik heb het zonnetentje en het zeil van het lazy jacksysteem genaaid en Eric is bezig met het solderen van de marifoon en de AIS. 















De oversteek zal ongeveer 20 dagen duren dus maakten we een boodschappenlijst en gingen in de middag samen met White Witch boodschappen doen. In de supermarkt waren de vakkenvullers net bezig om alles aan te vullen.
Er waren maar 8 winkelwagentjes en die hadden zij in gebruik. Tja, boodschappen doen voor 20 dagen met een mandje lukt niet dus toch maar even gevraagd of we er een konden lenen. Helaas was één wagentje niet genoeg..... dus moest er een tweede aan te pas komen. Er is van alles te koop. Je kunt hier goed je boot bevoorraden voor de oversteek. Een jongen die in de supermarkt werkt liep met ons mee naar de boot en heeft ons geholpen om alles aan boord te brengen. Echt top, nu hoefden wij niet meer terug om dat wagentje weer in te leveren. Maar toen kwam het volgende probleem..... Pfff, waar laten we al die spullen?????





















’s Avonds gingen we met z’n allen uiteten bij het restaurant van de haven. Toen we terug liepen zagen we bij de White Witch aan boord de vlag van Sinterklaas wapperen. En wat hing daar nou in de mast? Een tobbe met een jutte zak, vol met cadeautjes……



















Jee, ondanks dat we zover van Nederland zijn, is de goed heilig man ons gelukkig niet vergeten.

We klommen bij de White Witch aan boord en haalden de tobbe met cadeautjes naar beneden.
Aranka had ondertussen thee gezet en een schaal met speculaas en pepernoten op tafel neer gezet. Roelof deelde het eerste cadeau uit en daarna mocht diegene die een cadeau had gekregen iemand anders blij maken met een pakje. Ik zag hoe Thomas, Jesper, Myrthe en Wouter genoten.

Wat een leuke en gezellige sinterklaasavond, deze zullen we niet gauw meer vergeten.

Vanmiddag willen Aranka, Roelof en ik met de kinderen naar dit prachtige strand. Lekker zwemmen in het heldere blauwe water. Wat een heerlijk leven toch......