Een eiland in the middle of nowhere

Na zeven dagen varen zagen we op 11 mei land, Bermuda. Jee het lijkt wel alsof iemand gewoon daar een eiland heeft neer gezet, zomaar in de Atlantische Oceaan…..

De ingang de lagune was moeilijk te zien maar gelukkig lagen er allemaal boeien. Die lagen er niet alleen om de ingang aan te wijzen maar ook omdat er om Bermuda heel veel gevaarlijke koraalriffen liggen.

Eenmaal in de laguna moesten we eerst de boot aan de kade vastmaken vlakbij immigrations en zijn we met z’n allen naar customs gegaan om daar in te klaren. Daarna hadden Thomas en Jesper nog even de tijd om te waven.

Na 7 dagen op de boot is dat erg lekker om even te 'sporten'.

We hebben een zeer goede oversteek gehad met de eerste 2 dagen 15 knopen wind. Daarna nam de wind af naar 5 tot 10 knopen. Af en toe hebben we dus de motor aan moeten doen om toch snelheid te behouden.

Dit was de beste oversteek tot nu toe.

Op 4 mei zijn we met 3 boten vertrokken vanaf St. Maarten.

White Witch deed er 6 dagen over en Batjar kwam 2 uur eerder aan dan wij.

Ojala, een andere Nederlandse boot kwam op 12 mei aan maar zij vertrokken vanaf de Bahama’s.

We zijn nu weer met 4 Nederlandse boten samen die over een paar dagen dus samen gaan oversteken naar de Azoren.

Hoewel Bermuda een tussenstop is om verder te gaan naar de Azoren, wilden we natuurlijk nog wel wat van het eiland zien.

Vanaf de aanloop zagen we al dat alle huizen witte daken hadden en elk huis is weer in een andere pastel kleur. Het ziet er allemaal zo mooi en verzorgt uit.

Dus donderdag 14 mei zijn we met z’n dertienen het eiland gaan verkennen. Met de bus zijn we naar Hamilton, de hoofdstad, gegaan. Je zag meteen dat het heel Engels is met een caribisch tintje. Je kunt dit totaal niet vergelijken met een ander Caribisch eiland. Eigenlijk kan ik het niet eens uitleggen hoe het hier is. Zo schoon, netjes, verzorgd en de mensen zijn zo vriendelijk en behulpzaam.

Ik zal maar gewoon wat foto’s plaatsen van Hamilton.

De Veendam, Nederlands cruise schip van de “Holland Amerika lijn”, lag ook aan de kade afgemeerd.

Na Hamilton wilden we naar een van de mooiste stranden van Bermuda gaan, Horseshoe beach. Het was vrij druk in de bus omdat meer mensen dat idee hadden opgevat. Eenmaal daar op het strand kwamen we terecht op een strand zoals Scheveningen in de zomer……. Jee, het leek wel alsof ze een blikje toeristen hadden open getrokken, wat een mensen!!!!! Eigenlijk wel logisch want er liggen 3 cruise schepen op Bermuda.

White Witch en Ojala wilden toch graag zwemmen in het heldere blauwe water dus splitsten we de groep. Wij gingen met de Batjar naar de Royal Naval  Dock Yard, vanaf daar zouden we met de ferry naar St. George varen. Dock Yard is helemaal ingespeeld op cruise schepen. 

Er is een snorkel strand, een grote shoppingmall, diverse pubs en restaurants. Nadat we alle winkels hadden gezien zijn we naar het snorkelstrand gegaan waar Stephan, Marjolein, Brandt, Thomas en Jesper nog een lekkere frisse duik hebben genomen. Ze hebben mooie, gekleurde vissen gezien en een kanon. Aan de kade was ook winkel met handgemaakt glaswerk. Ze gaven een demonstratie glasblazen. Dit was echt vakwerk wat ze lieten zien.....

Daarna zijn we de pub ingedoken en hebben we de dag nog even de revue laten passeren onder het genot van een drankje.


Marjolein, de kinderen en ik hebben nog een potje gepoold. Helaas hebben wij (Thomas en ik) verloren.

Om 16.30 uur namen we de ferry terug naar St.George. De vaart duurde ongeveer 40 minuten.

Vandaag heeft Eric samen met Roelof en Stephan het weer bekeken. Er komen helaas nog een paar lage drukgebieden op onze route naar de Azoren waar we niet in willen komen. We kunnen dus nog niet vertrekken en dat zal zeker nog wel een dag of 4/5 duren voordat ze ons niet in de weg zitten.

Tijdens de oversteek hadden we een kleine break gehouden maar school is nu weer begonnen. Het prettige is dat White Witch, met de kinderen Myrthe en Wouter, ook de ochtend gebruiken om school te doen. Zo heb je dus geen scheve gezichten en kunnen ze in de middag lekker met elkaar spelen.

Sint Maarten - Bermuda dag 4

Datum : 8-5-2015
Tijd : 08:45 lokale tijd
Pos. N25 50 W063 42

De laatste dagen zijn snel gegaan. De eerste dagen een goede wind gehad uit oostelijke richting van rond de 15 kts. Het eerst deel van de trip dus goede voortgang gemaakt van 140 NM per dag.
Op dag 3 nam de wind flink af waardoor we momenten moesten motoren om niet helemaal stil te liggen. Ook is het klapperen van de zeilen een zeer vervelend geluid. Deze hebben we op momenten dus ook ingerold of laten zakken.
Elke dag om 0800 en 1600 uur (LT) luisteren we mee met het SSB netje van bevriende schepen. De Batjar is een paar dagen geleden een quiz begonnen voor de kinderen. Ze krijgen elke dag een aantal vragen, meerendeels nautische vragen, waar de kinderen (van Volonté en White Witch) dan tot het avondeten de tijd voor hebben om te beantwoorden. De antwoorden worden dan doorgemaild naar de Batjar. Het is elke keer weer spannend wat de tussenstand is en de kinderen zijn er druk mee. Erg leuk idee.

Gisteren hebben we nog even dolfijnen gezien. Het lijkt wel of ze hun aanwezigheid altijd eerst even aankondigen door een paar sprongen uit het water te maken om daarna bij de boeg te gaan zwemmen. Het is toch altijd weer een prachtig gezicht wat nooit zal vervelen.
Een uurtje later zagen we iets in het water drijven wat leek op een reddingsvest. We zijn erheen gevaren en je kunt je dan niet aan de gedachte onttrekken dat er misschien wel iemand in het vest zit. Dit bleek gelukkig niet het geval al leek het vest wel gedragen. Het lijntje om de kraag zat vastgeknoopt wat je normaal doet wanneer je het vest aantrekt. Ook de onderkant van het vest leek iets te zijn aangevreten. We hebben het vest aan boord gehaald en er staat ook een naam van een schip op met thuishaven. We gaan op Bermuda maar eens informeren. Je gaat je toch afvragen wat voor verhaal hierachter zit, al zal het waarschijnlijk minder spectaculair of dramatisch zijn, dan je geneigd bent te denken.

Op dit moment zeilen we met een rustig tempo van net boven de 4 kts. richting Bermuda. De aankomsdatum is vanwege het gebrek aan goede wind wat onvoorspelbaar. Toch denken we maandag te arriveren. Vanaf morgen komt er weer iets meer wind uit zuidoostelijke richting. Het maakt ons, op dit moment, eigenlijk niet veel uit wanneer we precies aankomen. We voelen ons goed en genieten van het mooie weer.

Eric

Sint Maarten - Bermuda dag 1

Tijd : 10:15 lokale tijd
Positie : N20 15,5 W063 29,8

De het eerste etmaal zit er al bijna op. We maken goede voortgang en hebben al 140 NM afgelegd. Het weer is goed. Wind uit het oosten met 15 tot 18 kts. Bijna geen bewolking en golven van 1 tot 2 meter. Toch moeten we nog wel een beetje inslingeren maar dit is wel het weer waarbij dit goed kan.
We zijn gisteren om 10:30 uur door de brug gegaan bij de Simpson Bay en hebben de Carib achter ons gelaten.....snik.
We hebben echt een hele leuke tijd gehad in de Carib en willen eigenlijk helemaal niet terug.Ook De komende maanden is de verhouding varen-stil liggen flink uit balans. Van de 2 maanden zullen we waarschijnlijk 5 tot 6 weken op zee zitten.
Toch weet ik zeker dat we nog leuke dingen gaan zien en doen op Bermuda en de Azoren. De vakantie is nog niet voorbij :-)

Eric

Home sweet home

We wachten op een mooi weather window om vanuit de BVI naar Bermuda te varen. Elke dag halen we het weer op en bekijken hoe de computer ons laat varen, hoeveel wind er onderweg staat en hoe hoog de golven zullen zijn.  Helaas komt het ene lage drukgebied na het andere over waardoor we dus genoodzaakt zijn om te wachten.

We varen naar nog een paar mooie gebieden waaronder Norman Island. Prachtig is de aanloop naar de baai en als we The Bight baai binnen varen zien we White Witch liggen. We hadden al contact met elkaar gehad en hier zou weer een rendez-vous plaatsvinden.

We laten het anker zakken en zitten een paar minuten later aan boord bij de White Witch. De jongens liggen in het water en bekijken of er leuke snorkel plekjes zijn. Ook Roelof en Aranka wachten op goed weer om de oversteek naar Bermuda te maken maar helaas, het ziet er naar uit dat we hier nog wel ruim een week zullen moeten blijven.

We besluiten de volgende dag met onze bijboot en de bemanning van White Witch naar the Caves bij Treasure Point te varen. Je kan hier namelijk in de grotten zwemmen. Ook ligt er een mooi rif waar we boven konden snorkelen.

Tijdens het snorkelen vond ik het jammer dat ik geen fles op mijn rug had.

Nadat we terug vaarden naar onze boot hadden Eric en Roelof het over duiken. Er is een klein eiland net voor de baai waar men mooi zou kunnen duiken. We hadden afgesproken dat we de volgende ochtend daar heen zouden varen en een mooie duik zouden gaan maken.

Helaas is de kraan van mijn fles kapot dus Eric en Roelof zouden alleen gaan. Aranka en ik zouden met de kinderen bij het rif gaan snorkelen.

De volgende ochtend kwam Roelof er achter dat zijn fles was leeggelopen. Gelukkig zat er een duikschool op het strand zodat ze hem daar konden laten vullen.

Eric wilde meteen ook zijn fles laten vullen en ging met Roelof mee. Helaas was Eric niet in het bezit van een visuele jaarlijkse inspectie en kon dus zijn fles niet vullen. Wel kon hij een fles huren en huurde hij er 2 zodat ik ook mee kon.

Het was een prachtige duik waarbij we veel koraal en gekleurde vissen zagen. Ook zagen we een barracuda, manta en inktvissen. Aranka bleef met de kinderen bij de bijboot snorkelen. Het was daar niet zo diep dus zagen zij ook hele mooie dingen.

Daar het weer niet echt mee zat besloten we om weer terug te varen naar St. Maarten om daar te wachten op een mooi weather window. Op St. Maarten lag ook de Batjar en om te bevoorraden is het daar een heel stuk goedkopere dan op de BVI. De White Witch zag dit ook wel zitten. En zo haalden we op zondag 26 april het anker op en vaarden eerst naar Road Town om uit te klaren. De eerste paar uur zagen we White Witch nog op onze kaartplotter maar zij verdwenen snel in de nacht. Tijdens mijn wacht kreeg ik om  half 3  ’s nachts een oproep van Roelof via de marifoon. Zij waren bijna gearriveerd in de Simpson Bay. Wij moesten toen nog 5 uur door varen en kwamen om half 8 aan in de Simpson Bay. Het voelde alsof we weer thuis waren…….

Eric ging meteen met Roelof inklaren en om half 9 vaarden we door de brug naar de Lagune. Naast de Batjar lieten we ons anker vallen. We hadden hen al een paar maanden niet gezien dus onder het genot van een sapje en een kopje thee luisterden we naar elkaars verhalen. De crew van White Witch was ook van de partij.

En toen was het 29 april…… de verjaardag van Jesper. Dit was de tweede verjaardag op St. Maarten.

In de ochtend hebben we na het openen van de cadeaus lekker taart gegeten en daarna zijn we naar de Intertoys gelopen. Ja, die hebben ze hier ook. Op 18 april was de grand opening.

Om 14.00 uur kwam de visite. Een boot vol met de bemanning van de Batjar, White Witch en Harriette en haar kinderen. Aranka en Marjolein hadden ook een taart gebakken en zie hier het resultaat.

Aan het eind van de middag zijn we, met tassen vol met lekkernijen, naar het strand gegaan met zijn allen.

Het was echt een top dag met als afsluiter een logeerpartij bij Martijn en Harriette.

Een dag later hebben we met zijn allen carnaval gevierd. Ja, jullie lezen het goed, carnaval in april. Dat vieren ze hier later dan op de andere eilanden.

We stonden vooraan zodat we de praalwagens goed konden zien. De kinderen waren die avond ervoor iets te laat naar bed gegaan en vonden het na een half uurtje wel welletjes en gingen relaxen (lees slapen) op de stoep.

Nadat de laatste wagen voorbij was hebben we een dollarbusje gepakt en zijn we naar de yacht club gereden.

Bij het afscheid nemen van Martijn en Harriette stelden de kinderen ons de vraag of ze alsjeblieft nog een nachtje mochten logeren. Martijn en Harriette vonden dat goed dus sliepen Eric en ik voor de tweede nacht alleen op de boot.

De volgende dag zijn Eric en ik boodschappen gaan doen voor de oversteek. Als het goed is hoeven we op Bermuda niet meer groots in te slaan. We zullen alleen voor de verse dingen naar de supermarkt moeten gaan. We zijn klaar voor de grote oversteek van 8 dagen naar Bermuda. Nu alleen het weer nog. De jongens gingen karten met Ronald, Chantal, Iris, Martijn, Harriette, Paul en Thomas. Ook Myrthe en Wouter waren van de partij.

Elke dag gaan Eric, Stephan en Roelof naar de Yacht club om het weer te bekijken op internet. Er wordt heel wat af gediscussieerd. Zoals het er nu uit ziet is er een weather window voor 2-3-4 mei. Gaat het dan eindelijk gebeuren!!!!

Ondertussen liggen we hier met 6 Nederlandse boten. Tijd voor een strand bbq dachten wij…… Ook Chantal, Ronald, Iris, Martijn, Harriette, Paul en kleine Thomas waren van de partij dus waren we met z’n 26-en. Er waren 2 boten die we nog niet eerder hadden gezien, Lotus en SeaYa.  Win2Win hadden we voor het laatst gezien in Arrecife.

Rond 22.00 uur vonden we het tijd om naar de boot te gaan. Thomas, Jesper, Paul en Thomas hadden nog geen genoeg van elkaar en Jesper vroeg of Paul en Thomas mochten blijven slapen op de boot. Super gezellig dus dat was geregeld en Harriette zou de kinderen de volgende dag weer mee naar huis nemen zodat Eric en ik de boot verder in orde konden maken voor de oversteek naar Bermuda. Heel handig want als je boodschappen doet met Thomas en Jesper, kom je toch weer met dingen thuis die je anders niet zou kopen.

Vandaag zou het de dag van vertrek moeten zijn. Om 16.00 uur zouden we door de brug gaan richting Bermuda. Helaas hadden Eric en ik teveel tijd besteed aan socializen en kwamen er achter dat we nog het een en ander moesten doen. Ook qua weer zou het iets beter zijn om een dag later te vertrekken omdat er een trog op onze route zit waar we op dag 4 waarschijnlijk wel eens last van zouden kunnen krijgen.

Als we een dag later zouden vertrekken dan zouden we er achter blijven dus hebben we met de drie vertrekkende boten besloten om op maandag 4 mei te vertrekken. We nemen de brug van half 9.

Snik, snik,…….Good bye Caribbean 

Laatste stukje paradijs

85 mijl zijn de Britisch Virgin Island van St. Maarten verwijderd. We besloten om 16.00 uur uit St. Maarten te vertrekken en een nachtje te maken. Het was een rustige nacht, weinig bewolking, een lekker windje, golven van anderhalve meter en een graadje of 25.

Wel was het weer even wennen. We hadden zolang geen nachten meer gevaren. De laatste was van Barbados naar Bequia eind januari…. En we hadden allemaal moeite om St. Maarten te verlaten. We hebben daar zo’n leuke tijd gehad maar we moeten weer verder. De terugreis komt langzaam maar zeker in het zicht.

Gelukkig hebben we eerst nog een stop op de BVI’s.

Je kan op de BVI’s op verschillende plaatsen inklaren en wij kozen voor Virgin Gorda, Spanish Town.

Eric ging met de papieren naar customs en ik ging water tanken in de haven. We wilden dat eigenlijk op St. Maarten doen maar daar hadden ze geen water. Het inklaren ging heel moeizaam. Eric werd van het kastje naar de muur gestuurd. Na 2 uur was het dan eindelijk gelukt. We mochten de Britse Maagden eilanden gaan verkennen.

Als eerste stond The Baths op het programma. Dat is een plaatsje in het zuiden van Virgin Gorda. Hier liggen allemaal gigantische grote graniet blokken. Het water van de zee sluipt door de rotsblokken door en er ontstaan allerlei kleine natuur zwembaden. Heel gaaf. Je kunt er klimmen en klauteren of je moet jezelf er tussen wurmen. Aan het eind van het pad kom je bij een prachtige baai, Devils Bay, met nog witter zand.

Doordat het een natuur reservaat is moesten we wel een mooring gebruiken. We hoefden niet te betalen voor de mooring maar je mocht hier niet overnachten. Voor het park zelf betaal je 6,00 dollar per persoon. De park rangers komen dat met de boot innen.

Aan het eind van de middag zijn we richting het noordoosten gevaren naar Gorda Sound. Daar hebben we ons anker uitgegooid en overnacht.



De volgende ochtend zijn we verder gegaan Saba Rock.

Dit is een klein eiland waar een hotel opstaat. We hebben daar iets gedronken en een rondje gelopen. Aan het noordoosten van het eiland had je een prachtig uitzicht over een koraal rif waar diverse kite surfers speelden met de wind. Hier hebben we 2 dagen gelegen.

Maandag 13 april kwamen we aan in Cane Garden, een hele mooie baai met tal van palmbomen aan het strand.

Eric en ik zijn het dorpje gaan verkennen en kwamen er eigenlijk achter dat de mensen hier niet echt vriendelijk zijn. Erg jammer want het is hier echt een paradijs.

We hadden al een paar dagen het weer in de gaten gehouden want half april wilden we richten Bermuda varen.

Helaas zag het er niet helemaal gunstig uit en uiteindelijk hadden we zelfs 19 april in gedachten om te vertrekken.

De White Witch kwam de 15^de ook deze kant op en wilde bij het eiland Jost van Dyke inklaren. Die dag zouden we daar ook heen gaan om elkaar weer te treffen. De laatste keer dat we elkaar hadden gezien was op 9 december in Mindelo, Kaap Verde.

In de ochtend van de 15^de april zagen we echter dat 19 april geen optie was om naar Bermuda te varen. We zouden de laatste 2 dagen flinke wind tegen krijgen en daar zaten we niet echt op te wachten.

Sterker, als we de 15^de zouden vertrekken dan zouden we net voor het lage drukgebied binnen varen.

Dus wij als een gek die ochtend nog boodschappen gedaan, de genua verwisseld en nog wat lekkages verholpen (ja, dat hadden we idd al heel lang kunnen doen maar dat stelden we uit tot het aller laatste moment) en de boot vaarklaar gemaakt. We moesten zelfs nog diesel en water tanken.

Alles ging zo snel dat we er geen lekker gevoel bij hadden. Toen we het anker op wilden halen kwam Eric er nog mee dat we moesten uitklaren. We konden dat op Jost van Dyke doen, dan zouden we de bemanning van White Witch ook nog even kunnen zien.

Om 14.00 uur kwamen we aan op Jost van Dyke. Het tanken van diesel en water duurde toch langer dan we gedacht hadden.

We kwamen uiteindelijk naast White Witch te liggen die hier aan een mooring lag.

De jongens trokken meteen hun zwembroek aan en sprongen met Myrthe en Wouter het water in.

Aranka en Roelof kwamen bij ons aan boord even bijkletsen. Tja, en toen was het bijna half 5. We zaten al erg te twijfelen om te vertrekken vanwege het onstabiele weer en het kleine weather window. Ook waren we de hele dag al bezig en daardoor toch wat vermoeid. Al met al niet echt een goed begin om een oversteek van bijna 900 mijl te maken. Uiteindelijk hebben we dus besloten om samen met de White Witch naar Little Jost van Dyke te varen en lekker nog even op de BVI’s te blijven.

Het eilandje waar we vlak bij ankerden bij Little Jost van Dyke was Sandy Spit. Een prachtig klein eilandje met palmbomen, een wit strand en turquoise water. De dag na aankomst zijn we met de dinghy naar het eilandje gevaren en hebben hier gelopen, gesnorkeld en gezwommen.

We moesten er allemaal aan denken dat we ook op dat moment op een bewegende boot op weg naar Bermuda hadden kunnen zitten. Dit gaf ons toch een beter gevoel.

’s Middags zijn we weer terug gevaren naar Cane Garden Bay, waar we nog een paar dagen gebleven zijn.

Omdat we nog geen supermarkt gevonden hadden waar we echt goed inkopen konden doen voor een oceaan oversteek, wilden we gaan kijken in Road Town….de hoofdstad van Tortola. Op 19 april hebben we, redelijk vroeg ik de ochtend, het anker op gehaald en naar Road Town gevaren. De nacht voor vertrek was er een pittige swell ontstaan in de baai waar we af en toe dwars op lagen. Het kwam dus sowieso wel goed uit om verder te varen.

 In Road Town geankerd vlak voor Road Reef Marina. De volgende dag het grootzeil en kluiver weggebracht bij Doyle Sailmaker omdat er wat kleine beschadigingen in zaten waar we recent achter zijn gekomen. Klein maar te groot om hiermee een oceaan oversteek te gaan doen. Achteraf dus maar goed dat we nog niet vertrokken zijn. Vlakbij de zeilmaker zit ook een supermarkt waar je goed kan inslaan. In Road Town zelf hebben we nog even wat reserve onderdelen aangeschaft voor de boot bij “Marine Depot”. Ook heb ik hier weer even een grote was gedaan. In St. Maarten mocht ik mijn wasgoed bij Chantal brengen.
 

Het wachten is nu op een goed “weather window” voor Bermuda.