Bermuda – Azoren 2

Datum : 24-5-2015
Positie : N33 37 W55 29
Tijd : 15:16 UTC

We varen al een aantal dagen naar het oosten. Noord van ons ligt…..of eigenlijk lag een flinke depressie waar we niet doorheen wilden varen. Ten zuiden konden we net nog wat wind meepikken uit zuidwest tot westelijke richting. Het is altijd lastig inschatten hoe dicht je bij een depressie kunt varen. De gribfiles geven dit wel aan maar de wind is toch vaak wat meer dan wordt aangegeven. Wij hebben gekozen, en met ons meerdere schepen, voor de veilige afstand maar dit hield wel in dat we maar een wind hadden van 10 tot 15 kts. In de meeste gevallen genoeg wind om een redelijke snelheid te halen maar bij een voordewindse koers toch soms even te weinig…..zo tussen de 4 en 5 kts. Onderaan de depressie lag een koudefront wat intussen is veranderd in een occlusie (samengevoegd warmte en koudefront). Dit geeft regen en buien met winden uit verschillende richtingen. Op dit moment varen we net voor de occlusie uit. Vanmorgen zaten we net aan de rand en begon het met regenen. Omdat de wind initieel weg viel heb ik de motor gestart om toch wat snelheid te behouden. Het bijkomende voordeel is dat we de occlusie voor blijven en nu dus weer redelijk weer hebben.
We varen nu in een windstilte gebied wat ons de komende dagen parten blijft spelen. We richten onze koers op de westflank van het Azoren hoog (hogedruk gebied) waar weer wat wind in zit uit het zuiden/zuidoosten. Het probleem is alleen dat dit gebied nog 350 NM oost van ons ligt. We willen deze afstand niet met de motor varen omdat het teveel diesel kost. Naar alle waarschijnlijkheid moeten de laatste paar honderd nautische mijlen naar de Azoren ook motoren en we hebben "maar" voor maximaal 500 NM diesel aan boord.

De sfeer aan boord is prima. Dit komt natuurlijk door het mooie weer maar zeker ook door Brandt….onze opstapper. Brandt is echt de beste opstapper die je je kunt wensen. Hij loopt zelfstandig de wacht, kookt af en toe, doet de afwas, klusjes en houdt de kinderen bezig met spelletjes.






Daarnaast is het een heel aardige vent waar je ook nog leuke gesprekken mee kunt voeren. Wij zijn erg blij dat hij bij ons aan boord zit.

 Elke ochtend en middag is er een Nederlands netje op de SSB. Wij hebben helaas geen zender maar kunnen wel meeluisteren en dit is elke keer weer een leuk momentje op de dag. Ondertussen zijn er al 9 boten aangemeld en Stephan van de Batjar is helemaal in z'n element als "net master". Hij vraagt op alfabetische volgorde van bootnaam de positie van de boten, daarna een rondje over bijzonderheden aangaande het weer en daarna of er nog boten zijn met vragen voor andere boten. Aan het einde wordt er nog even een tactiek voor de komende dag(en) besproken voor wat betreft de route.


We gaan er langer over doen dan we initieel gepland hadden maar dit is tot nu toe de beste en meest comfortabele oversteek de we gedaan hebben. Ik hoop dat ik met deze uitspraak niet ons lot tart…….ja…..je wordt bijgelovig wanneer je te lang op zee zit :-)

Eric

Bermuda - Azoren 1

22-05-15, 18.00 UTC
positie:33.14N, 59.17W

Het duurde even, maar hier is de eerste update tijdens de oversteek naar de Azoren. Ik (Brandt) krijg de eer om even een berichtje te posten op het blog. Die kans grijp ik natuurlijk met beide handen aan. Ik zal me kort voorstellen: Ik ben 22 jaar kom oorspronkelijk uit Harlingen en studeer in Groningen. Ik heb vorig jaar bedacht dat ik dit jaar graag een gave reis wilde maken. Een van de randvoorwaarden was het oversteken van een oceaan. Ik heb vanaf februari twee maanden rond gevaren/gewerkt in het Caribisch gebied op een andere Nederlandse boot. Ik zou de oversteek doen met een Amerikaans gezin, maar dit voelde niet goed. Per toeval ben ik Eric, Denise en de kids tegengekomen in Tortola (BVI) en dat klikte goed. Na wat mailtjes heen en weer heb ik een ticket naar Sint-Maarten geboekt om met de Batjar naar Bermuda te varen en vervolgens de grote oversteek met de Volonte te doen. En daar zit ik dan nu met de familie Roelofs midden op de oceaan!

Dinsdagochtend ben ik na het laatste ontbijt op de Batjar bij de Volonte aan boord gekomen. Eric en Stephan wilden hier al een heel ritueel van maken. Iets met zwemmend naar de nieuwe boot, langs een bepaald parcour. Gelukkig is het alleen bij een wild plan gebleven, haha! We hebben diesel en water getankt, uitgeklaard en gewified. Dinsdagmiddag rond 15.00 uur waren we klaar met alle voorbereidingen en hebben we nog even gewacht op de Batjar.


Rond 17.00 zijn vertrokken uit het St. George met een mooi rustig windje en een kalme zee. Met ruimerwind varen we met 4 knoopjes in oostelijke richting naar de Azoren. een paar mijl vanaf Bermuda zien we nog een groot cruiseschip dat voor ons uit moet wijken. Dat is wel een gaaf gevoel. De eerste avond lopen Eric en Denise nog de wachten van 6 uur en loop ik gedeeltelijk met ze mee. Op deze manier leer ik alle apparaten en fijne kneepje van de boot kennen, zodat we later de wachten op kunnen delen in 4 uurtjes. Tot nu toe varen we eigenlijk constant ruimerwind, oostelijke koers met een snelheid tussen de 3.5 en 5.5 knopen. De zee is rustig en het is dus erg comfortabel aan boord. Iedereen doet zijn dingetje en het is gezellig. Muziekje luisteren, lezen, school en lekker kletsen. De boys kijken zo nu en dan een filmpje, doen wat school en momenteel worden er koekjes gebakken. Het ruikt heerlijk!

's ochtend drink ik een kop thee met Eric en om 08.00 luisteren we naar het Nederlandse netje. Op dit netje wisselen de nederlandse boten info als positie, bijzonderheden en strategie uit voor de komende dag. na het 'formele' gedeelte is het netje vrij om wat heen en weer te lullen. Altijd lekker wakker worden. Kop thee en gekluisterd aan de radio. Wij hebben alleen een ontvanger, dus kunnen we alleen meeluisteren. Vaak stuurt Eric tijdens zijn wacht even een mailtje naar Stephan (batjar) zodat info van onze kant ook gedeeld kan worden. Na het netje halen Eric en ik de nieuwe weerkaarten via de satelliettelefoon binnen en maken we een plan voor de komende tijd. Het is daarbij ook fijn om te weten wat de andere boten doen en hoe zij de weerkaarten interpreteren. We zoeken zoveel mogelijk wind op die van achter en halverwind waait tussen de 15 en 20 knopen. Comfort staat boven aan de lijst. Ik vind het leuk om mee te kijken en te leren van het routeplannen. Tegen 9 worden de jongens ook een beetje wakker en is Denise er ook. we ontbijten uit het vuisje en Eric en Denise gaan of nog even slapen, of een beetje chillen of school met de jongens.


Verder vermaken de jongens zich met hun games en andere spelletjes. Soms even ruzie en 2 tellen later weer grote vrienden. Dit doet me denken aan mijn broer en mijzelf van vroeger.

Ik ben inprincipe de hele dag wakker en vermaak me met boekjes, eten, horizon bespeuren, ouwehoeren, soms eens een klein klusje aan de boot, vissen en allemaal van dat soort nietszeggende dingen en voordat je het weet is het alweer 16.00 uur. Borreltijd zonder borrel maar wel met fris en chips. De boys er ook even bij en het altijd gezellig even kletsen.

Daarna etenstijd en maakt Denise wat lekkers. Net lekkere tostis gegeten. Rond 20.00 begint mijn wacht, trek ik warme kleren aan en gaat iedereen weer naar bed. De jongens gaan ook naar bed en kijken een film. Ik kijk lekker met ze mee, dat is wel een mooi moment want dan zijn wij even met zijn drieen en hebben we wat lol en chillen we hem samen. Om het kwartier kijk ik even buiten. 99.9% van de tijd niks te zien. Alleen een machtige sterrenhemel en groene lichtjes in het water achter en naast de boot. dit zijn lichtgevende algjes. heel bijzonder. Na de film gaan de boys slapen, zet ik thee en confisceer ik wat lekkers. Dan zit ik tot middernacht buiten te lezen, schrijven, snoepen en kijk ik om me heen. Tot nu gaat het dus erg goed en is het erg relaxed zeilen. Soms wordt er een beetje gemompeld dat we weer de laatste boot zijn in de groep vertrekkers, maar als we dan weer lekker zeilen is dit snel vergeten.
Vanaf de oceaan de hartelijke groetjes aan iedereen en tot snel op het blog!

Een bijzondere ontmoeting en Brandt aan boord

Aan boord hebben we voor de zoveelste keer geen internet…  Ik zit dus met de kids in de bijboot op weg naar het groene gebouw om op de kant om te gaan internetten. 

Ik wil graag het blog bijwerken en het weer ophalen. De jongens gingen mee omdat je daar ook een leuke plekt hebt om te gaan skaten/waven. Thomas en Jesper liepen met hun waveboard en ik met de tas met de laptop en de tablets. Jesper wilde ook graag zijn kleine skateboard mee dus die had ik ook in mijn hand.

Toen ik bij het groene gebouw kwam zaten daar een paar mannen ook te internetten en ik dacht… balen, nu is het internet erg langzaam!!!!

Een van die mannen vroeg of ik kon skaten op dat kleine skateboard. “Eh nee, dan breek ik beide benen” zei ik lachend. En zo raakten we aan de praat. Hij was hier met 5 anderen en deed met de ARC (Atlantic Really for Cruisers) mee en waren aan het wachten op een goed weergat om naar Newpoort te gaan. Wolfgang, een Duitser die al 15 jaar in de US woont, vulde aan dat hun captain Tania Aebi was en of ik haar kende.

Natuurlijk ken ik haar…… Wij hebben haar boek Solo en door haar zit ik hier!!!!!

Eric heeft al heel lang geleden (ongeveer 20 jaar) haar boek gelezen en was daardoor geïnspireerd om een reis te gaan maken met een zeilboot. En nu is zij dus ook hier in Georgetown.

Tom en Wolfgang nodigden ons uit om een lezing van haar bij te wonen op zondag 17 mei.

Ze vertelde over haar zeilreis als 18 jarig meisje en liet foto’s zien die niet in haar boek stonden. Het was een hele leuke lezing met veel interessante belevenissen. Na de lezing heeft ze ons boek gesigneerd en hebben we nog een tijdje staan praten met haar.  

Deze meeting geeft mij weer het gevoel hoe fantastisch deze reis is en hoeveel mensen je ontmoet tijdens zo’n reis.

We staan op punt van vertrek. White Witch wilde vandaag (18-5) al vertrekken maar er kwam nog een frontje met regen aan dus hebben zij hun vertrek uitgesteld tot morgen. Grote kans dat wij ook morgen gaan hoewel het weer nog steeds niet echt stabiel is. De eerste week gaat nog wel maar we zullen waarschijnlijk in week 2 toch wind (20 knopen) tegen gaan krijgen en daar zitten we natuurlijk niet echt op te wachten. Maar goed, het is 2 weken vooruit kijken en dat is qua weer natuurlijk erg moeilijk.

We zijn ons wel helemaal aan het voorbereiden, diesel en water tanken, provianderen en we hebben nog even een wasje gedaan bij de laundry. We zijn er dus helemaal klaar voor. Morgenochtend nog een keer het weer bekijken en dan maken we de beslissing.

Tja en dan Brandt aan boord!!!!

Dat ga ik even uitleggen want ik hoor jullie denken….. Brandt aan boord met ‘dt’.

Ik neem jullie even meer terug naar de BVI’s, Roadtown om precies te zijn.  We liggen daar in de baai en er komt een catamaran aan met een Amerikaanse vlag maar er staat een jonge man op het dek en vraagt in vloeiend Nederlands hoe het ankeren is hier. Wij antwoorden dat het goed is, goede grond en redelijk rustig qua swell.

‘Oh mooi, ik kom zo wel even langs voor een praatje…..’ zei hij.

Aan het eind van de middag zit ik alleen in een internetcafé om 3 blogs bij te werken. Wanneer mijn computer ermee stopt omdat de batterij op is, roep ik Eric op via de handheld marifoon om te vragen of hij mij komt ophalen. Het werd al een beetje donker dus wilde Eric niet dat de jongens dat zouden doen. Net op dat moment kwam de jonge man bij ons aan boord voor een praatje. Eric drukte een biertje in zijn hand en vroeg de jongens om hem even te entertainen zodat hij mij op kon halen. Toen we terug kwamen zaten de jongens en Brandt gezellig te kletsen en het spel rummikub lag op tafel.

Brandt is een student die even een ‘6 maanden’ sabbatical heeft genomen en deze tijd gebruikt om een droom van hem waar te maken door met een boot de Atlantische oceaan over te zeilen. In Nederland heeft hij geregeld dat hij als crew mee kon op de catamaran van de Amerikanen. Het was een hele leuke en gezellige kennismaking. De volgende dag ging de catamaran verder op pad en wij hadden met White Witch afgesproken op Norman Island en zijn we na een paar dagen terug gevaren naar St. Maarten zoals beschreven in het vorige blog.

Tijdens onze overtocht naar St. Maarten, kregen we een mailtje van Brandt dat het toch niet zo klikte op de catamaran en dat hij naar St. Maarten zou vliegen om daar een andere boot te gaan zoeken om terug te varen naar Europa. Ook kregen we de vraag of hij eventueel met ons zou mee mogen varen.

Nu hadden we al een tijdlang overwogen om een extra crewmember mee te nemen tijdens de oversteek maar we hadden uiteindelijk besloten om dit niet te doen.

Na dit verzoek hebben we er toch weer over nagedacht en hebben aan Brandt voorgesteld om met ons mee te varen vanaf Bermuda naar de Azoren.

Op St. Maarten lagen ook onze goede vrienden Stephan en Marjolein van de Batjar. We liepen met het idee om voor te stellen of Brandt met hen mee zou kunnen varen van St. Maarten tot Bermuda maar voordat we dit wilden vragen stelden zij dit al voor.

Morgen verlaat Brandt de Batjar, komt bij ons aan boord en varen we met z’n 5-en naar de Azoren.

Dus Brandt aan boord kan dus ook voordelen hebben :-).

Een eiland in the middle of nowhere

Na zeven dagen varen zagen we op 11 mei land, Bermuda. Jee het lijkt wel alsof iemand gewoon daar een eiland heeft neer gezet, zomaar in de Atlantische Oceaan…..

De ingang de lagune was moeilijk te zien maar gelukkig lagen er allemaal boeien. Die lagen er niet alleen om de ingang aan te wijzen maar ook omdat er om Bermuda heel veel gevaarlijke koraalriffen liggen.

Eenmaal in de laguna moesten we eerst de boot aan de kade vastmaken vlakbij immigrations en zijn we met z’n allen naar customs gegaan om daar in te klaren. Daarna hadden Thomas en Jesper nog even de tijd om te waven.

Na 7 dagen op de boot is dat erg lekker om even te 'sporten'.

We hebben een zeer goede oversteek gehad met de eerste 2 dagen 15 knopen wind. Daarna nam de wind af naar 5 tot 10 knopen. Af en toe hebben we dus de motor aan moeten doen om toch snelheid te behouden.

Dit was de beste oversteek tot nu toe.

Op 4 mei zijn we met 3 boten vertrokken vanaf St. Maarten.

White Witch deed er 6 dagen over en Batjar kwam 2 uur eerder aan dan wij.

Ojala, een andere Nederlandse boot kwam op 12 mei aan maar zij vertrokken vanaf de Bahama’s.

We zijn nu weer met 4 Nederlandse boten samen die over een paar dagen dus samen gaan oversteken naar de Azoren.

Hoewel Bermuda een tussenstop is om verder te gaan naar de Azoren, wilden we natuurlijk nog wel wat van het eiland zien.

Vanaf de aanloop zagen we al dat alle huizen witte daken hadden en elk huis is weer in een andere pastel kleur. Het ziet er allemaal zo mooi en verzorgt uit.

Dus donderdag 14 mei zijn we met z’n dertienen het eiland gaan verkennen. Met de bus zijn we naar Hamilton, de hoofdstad, gegaan. Je zag meteen dat het heel Engels is met een caribisch tintje. Je kunt dit totaal niet vergelijken met een ander Caribisch eiland. Eigenlijk kan ik het niet eens uitleggen hoe het hier is. Zo schoon, netjes, verzorgd en de mensen zijn zo vriendelijk en behulpzaam.

Ik zal maar gewoon wat foto’s plaatsen van Hamilton.

De Veendam, Nederlands cruise schip van de “Holland Amerika lijn”, lag ook aan de kade afgemeerd.

Na Hamilton wilden we naar een van de mooiste stranden van Bermuda gaan, Horseshoe beach. Het was vrij druk in de bus omdat meer mensen dat idee hadden opgevat. Eenmaal daar op het strand kwamen we terecht op een strand zoals Scheveningen in de zomer……. Jee, het leek wel alsof ze een blikje toeristen hadden open getrokken, wat een mensen!!!!! Eigenlijk wel logisch want er liggen 3 cruise schepen op Bermuda.

White Witch en Ojala wilden toch graag zwemmen in het heldere blauwe water dus splitsten we de groep. Wij gingen met de Batjar naar de Royal Naval  Dock Yard, vanaf daar zouden we met de ferry naar St. George varen. Dock Yard is helemaal ingespeeld op cruise schepen. 

Er is een snorkel strand, een grote shoppingmall, diverse pubs en restaurants. Nadat we alle winkels hadden gezien zijn we naar het snorkelstrand gegaan waar Stephan, Marjolein, Brandt, Thomas en Jesper nog een lekkere frisse duik hebben genomen. Ze hebben mooie, gekleurde vissen gezien en een kanon. Aan de kade was ook winkel met handgemaakt glaswerk. Ze gaven een demonstratie glasblazen. Dit was echt vakwerk wat ze lieten zien.....

Daarna zijn we de pub ingedoken en hebben we de dag nog even de revue laten passeren onder het genot van een drankje.


Marjolein, de kinderen en ik hebben nog een potje gepoold. Helaas hebben wij (Thomas en ik) verloren.

Om 16.30 uur namen we de ferry terug naar St.George. De vaart duurde ongeveer 40 minuten.

Vandaag heeft Eric samen met Roelof en Stephan het weer bekeken. Er komen helaas nog een paar lage drukgebieden op onze route naar de Azoren waar we niet in willen komen. We kunnen dus nog niet vertrekken en dat zal zeker nog wel een dag of 4/5 duren voordat ze ons niet in de weg zitten.

Tijdens de oversteek hadden we een kleine break gehouden maar school is nu weer begonnen. Het prettige is dat White Witch, met de kinderen Myrthe en Wouter, ook de ochtend gebruiken om school te doen. Zo heb je dus geen scheve gezichten en kunnen ze in de middag lekker met elkaar spelen.

Sint Maarten - Bermuda dag 4

Datum : 8-5-2015
Tijd : 08:45 lokale tijd
Pos. N25 50 W063 42

De laatste dagen zijn snel gegaan. De eerste dagen een goede wind gehad uit oostelijke richting van rond de 15 kts. Het eerst deel van de trip dus goede voortgang gemaakt van 140 NM per dag.
Op dag 3 nam de wind flink af waardoor we momenten moesten motoren om niet helemaal stil te liggen. Ook is het klapperen van de zeilen een zeer vervelend geluid. Deze hebben we op momenten dus ook ingerold of laten zakken.
Elke dag om 0800 en 1600 uur (LT) luisteren we mee met het SSB netje van bevriende schepen. De Batjar is een paar dagen geleden een quiz begonnen voor de kinderen. Ze krijgen elke dag een aantal vragen, meerendeels nautische vragen, waar de kinderen (van Volonté en White Witch) dan tot het avondeten de tijd voor hebben om te beantwoorden. De antwoorden worden dan doorgemaild naar de Batjar. Het is elke keer weer spannend wat de tussenstand is en de kinderen zijn er druk mee. Erg leuk idee.

Gisteren hebben we nog even dolfijnen gezien. Het lijkt wel of ze hun aanwezigheid altijd eerst even aankondigen door een paar sprongen uit het water te maken om daarna bij de boeg te gaan zwemmen. Het is toch altijd weer een prachtig gezicht wat nooit zal vervelen.
Een uurtje later zagen we iets in het water drijven wat leek op een reddingsvest. We zijn erheen gevaren en je kunt je dan niet aan de gedachte onttrekken dat er misschien wel iemand in het vest zit. Dit bleek gelukkig niet het geval al leek het vest wel gedragen. Het lijntje om de kraag zat vastgeknoopt wat je normaal doet wanneer je het vest aantrekt. Ook de onderkant van het vest leek iets te zijn aangevreten. We hebben het vest aan boord gehaald en er staat ook een naam van een schip op met thuishaven. We gaan op Bermuda maar eens informeren. Je gaat je toch afvragen wat voor verhaal hierachter zit, al zal het waarschijnlijk minder spectaculair of dramatisch zijn, dan je geneigd bent te denken.

Op dit moment zeilen we met een rustig tempo van net boven de 4 kts. richting Bermuda. De aankomsdatum is vanwege het gebrek aan goede wind wat onvoorspelbaar. Toch denken we maandag te arriveren. Vanaf morgen komt er weer iets meer wind uit zuidoostelijke richting. Het maakt ons, op dit moment, eigenlijk niet veel uit wanneer we precies aankomen. We voelen ons goed en genieten van het mooie weer.

Eric

Sint Maarten - Bermuda dag 1

Tijd : 10:15 lokale tijd
Positie : N20 15,5 W063 29,8

De het eerste etmaal zit er al bijna op. We maken goede voortgang en hebben al 140 NM afgelegd. Het weer is goed. Wind uit het oosten met 15 tot 18 kts. Bijna geen bewolking en golven van 1 tot 2 meter. Toch moeten we nog wel een beetje inslingeren maar dit is wel het weer waarbij dit goed kan.
We zijn gisteren om 10:30 uur door de brug gegaan bij de Simpson Bay en hebben de Carib achter ons gelaten.....snik.
We hebben echt een hele leuke tijd gehad in de Carib en willen eigenlijk helemaal niet terug.Ook De komende maanden is de verhouding varen-stil liggen flink uit balans. Van de 2 maanden zullen we waarschijnlijk 5 tot 6 weken op zee zitten.
Toch weet ik zeker dat we nog leuke dingen gaan zien en doen op Bermuda en de Azoren. De vakantie is nog niet voorbij :-)

Eric

Home sweet home

We wachten op een mooi weather window om vanuit de BVI naar Bermuda te varen. Elke dag halen we het weer op en bekijken hoe de computer ons laat varen, hoeveel wind er onderweg staat en hoe hoog de golven zullen zijn.  Helaas komt het ene lage drukgebied na het andere over waardoor we dus genoodzaakt zijn om te wachten.

We varen naar nog een paar mooie gebieden waaronder Norman Island. Prachtig is de aanloop naar de baai en als we The Bight baai binnen varen zien we White Witch liggen. We hadden al contact met elkaar gehad en hier zou weer een rendez-vous plaatsvinden.

We laten het anker zakken en zitten een paar minuten later aan boord bij de White Witch. De jongens liggen in het water en bekijken of er leuke snorkel plekjes zijn. Ook Roelof en Aranka wachten op goed weer om de oversteek naar Bermuda te maken maar helaas, het ziet er naar uit dat we hier nog wel ruim een week zullen moeten blijven.

We besluiten de volgende dag met onze bijboot en de bemanning van White Witch naar the Caves bij Treasure Point te varen. Je kan hier namelijk in de grotten zwemmen. Ook ligt er een mooi rif waar we boven konden snorkelen.

Tijdens het snorkelen vond ik het jammer dat ik geen fles op mijn rug had.

Nadat we terug vaarden naar onze boot hadden Eric en Roelof het over duiken. Er is een klein eiland net voor de baai waar men mooi zou kunnen duiken. We hadden afgesproken dat we de volgende ochtend daar heen zouden varen en een mooie duik zouden gaan maken.

Helaas is de kraan van mijn fles kapot dus Eric en Roelof zouden alleen gaan. Aranka en ik zouden met de kinderen bij het rif gaan snorkelen.

De volgende ochtend kwam Roelof er achter dat zijn fles was leeggelopen. Gelukkig zat er een duikschool op het strand zodat ze hem daar konden laten vullen.

Eric wilde meteen ook zijn fles laten vullen en ging met Roelof mee. Helaas was Eric niet in het bezit van een visuele jaarlijkse inspectie en kon dus zijn fles niet vullen. Wel kon hij een fles huren en huurde hij er 2 zodat ik ook mee kon.

Het was een prachtige duik waarbij we veel koraal en gekleurde vissen zagen. Ook zagen we een barracuda, manta en inktvissen. Aranka bleef met de kinderen bij de bijboot snorkelen. Het was daar niet zo diep dus zagen zij ook hele mooie dingen.

Daar het weer niet echt mee zat besloten we om weer terug te varen naar St. Maarten om daar te wachten op een mooi weather window. Op St. Maarten lag ook de Batjar en om te bevoorraden is het daar een heel stuk goedkopere dan op de BVI. De White Witch zag dit ook wel zitten. En zo haalden we op zondag 26 april het anker op en vaarden eerst naar Road Town om uit te klaren. De eerste paar uur zagen we White Witch nog op onze kaartplotter maar zij verdwenen snel in de nacht. Tijdens mijn wacht kreeg ik om  half 3  ’s nachts een oproep van Roelof via de marifoon. Zij waren bijna gearriveerd in de Simpson Bay. Wij moesten toen nog 5 uur door varen en kwamen om half 8 aan in de Simpson Bay. Het voelde alsof we weer thuis waren…….

Eric ging meteen met Roelof inklaren en om half 9 vaarden we door de brug naar de Lagune. Naast de Batjar lieten we ons anker vallen. We hadden hen al een paar maanden niet gezien dus onder het genot van een sapje en een kopje thee luisterden we naar elkaars verhalen. De crew van White Witch was ook van de partij.

En toen was het 29 april…… de verjaardag van Jesper. Dit was de tweede verjaardag op St. Maarten.

In de ochtend hebben we na het openen van de cadeaus lekker taart gegeten en daarna zijn we naar de Intertoys gelopen. Ja, die hebben ze hier ook. Op 18 april was de grand opening.

Om 14.00 uur kwam de visite. Een boot vol met de bemanning van de Batjar, White Witch en Harriette en haar kinderen. Aranka en Marjolein hadden ook een taart gebakken en zie hier het resultaat.

Aan het eind van de middag zijn we, met tassen vol met lekkernijen, naar het strand gegaan met zijn allen.

Het was echt een top dag met als afsluiter een logeerpartij bij Martijn en Harriette.

Een dag later hebben we met zijn allen carnaval gevierd. Ja, jullie lezen het goed, carnaval in april. Dat vieren ze hier later dan op de andere eilanden.

We stonden vooraan zodat we de praalwagens goed konden zien. De kinderen waren die avond ervoor iets te laat naar bed gegaan en vonden het na een half uurtje wel welletjes en gingen relaxen (lees slapen) op de stoep.

Nadat de laatste wagen voorbij was hebben we een dollarbusje gepakt en zijn we naar de yacht club gereden.

Bij het afscheid nemen van Martijn en Harriette stelden de kinderen ons de vraag of ze alsjeblieft nog een nachtje mochten logeren. Martijn en Harriette vonden dat goed dus sliepen Eric en ik voor de tweede nacht alleen op de boot.

De volgende dag zijn Eric en ik boodschappen gaan doen voor de oversteek. Als het goed is hoeven we op Bermuda niet meer groots in te slaan. We zullen alleen voor de verse dingen naar de supermarkt moeten gaan. We zijn klaar voor de grote oversteek van 8 dagen naar Bermuda. Nu alleen het weer nog. De jongens gingen karten met Ronald, Chantal, Iris, Martijn, Harriette, Paul en Thomas. Ook Myrthe en Wouter waren van de partij.

Elke dag gaan Eric, Stephan en Roelof naar de Yacht club om het weer te bekijken op internet. Er wordt heel wat af gediscussieerd. Zoals het er nu uit ziet is er een weather window voor 2-3-4 mei. Gaat het dan eindelijk gebeuren!!!!

Ondertussen liggen we hier met 6 Nederlandse boten. Tijd voor een strand bbq dachten wij…… Ook Chantal, Ronald, Iris, Martijn, Harriette, Paul en kleine Thomas waren van de partij dus waren we met z’n 26-en. Er waren 2 boten die we nog niet eerder hadden gezien, Lotus en SeaYa.  Win2Win hadden we voor het laatst gezien in Arrecife.

Rond 22.00 uur vonden we het tijd om naar de boot te gaan. Thomas, Jesper, Paul en Thomas hadden nog geen genoeg van elkaar en Jesper vroeg of Paul en Thomas mochten blijven slapen op de boot. Super gezellig dus dat was geregeld en Harriette zou de kinderen de volgende dag weer mee naar huis nemen zodat Eric en ik de boot verder in orde konden maken voor de oversteek naar Bermuda. Heel handig want als je boodschappen doet met Thomas en Jesper, kom je toch weer met dingen thuis die je anders niet zou kopen.

Vandaag zou het de dag van vertrek moeten zijn. Om 16.00 uur zouden we door de brug gaan richting Bermuda. Helaas hadden Eric en ik teveel tijd besteed aan socializen en kwamen er achter dat we nog het een en ander moesten doen. Ook qua weer zou het iets beter zijn om een dag later te vertrekken omdat er een trog op onze route zit waar we op dag 4 waarschijnlijk wel eens last van zouden kunnen krijgen.

Als we een dag later zouden vertrekken dan zouden we er achter blijven dus hebben we met de drie vertrekkende boten besloten om op maandag 4 mei te vertrekken. We nemen de brug van half 9.

Snik, snik,…….Good bye Caribbean