The Final.....

Gisteren zijn we om 7.15 uur uit de haven van Nieuwpoort vertrokken. Het is weer even wennen om je wekker te zetten maar we wilden de stroom mee pakken richting Nederland. Het was nog best fris zo in de ochtend maar toen de zon doorbrak werd het heerlijk aangenaam. Lange broeken en vesten gingen weer uit. Heerlijk, dat hadden we toch wel gemist toen we nog in Engeland waren.

Bij Zeebrugge was het tamelijk druk. De wind was weggevallen dus hadden we de motor ook bijstaan.

Om 13.02 passeerden we de Nederlandse grens. Ja, we zijn nu echt bijna thuis....

Vorig jaar op de heenweg langs de kust van Engeland werden we opgeroepen door Peter en Jacqueline. Zij vaarden naar het noorden met hun boot Elisabeth. Peter vroeg wat onze bestemming was en Eric vertelde hem dat we een rondje Atlantic zouden gaan doen. Sindsdien hebben zij onze verhalen op ons blog gevolgd en af en toe reacties geplaatst.

Gisteren ter hoogte van Zeeland werden we weer opgeroepen door Peter. Jacqueline en hij liggen daar met hun Elisabeth en zijn op vakantie. Eric en Peter hebben met elkaar gesproken maar helaas was de verbinding niet echt goed waardoor we Peter slecht konden verstaan. Desalniettemin vonden wij het ontzettend leuk om zo Nederland binnen te varen.

Twee andere volgers, (Gert en Elly) die we ook tijdens de heenreis in Engeland hebben ontmoet, hebben we geprobeerd te traceren via de AIS toen we vorige week langs de Engelse kust vaarden maar helaas we hebben ze niet gezien.

'Gert, als je dit leest, we hebben je laatste bericht ontvangen en weten dat jullie in Pin Mill liggen maar we kunnen helaas geen persoonlijke email sturen omdat we geen emailadres hebben.'

We zouden op dit stuk onze laatste nacht maken en Eric zou de eerste wacht lopen en nam de Maasvlakte voor zijn rekening. Dit gedeelte is altijd vrij druk met vrachtverkeer dus ik was blij dat ik om 20.00 uur mijn bed ik mocht.

Ook nam de wind toe dus de motor ging uit.

Doordat Volonté zo lekker liep moest Eric mij eerder wakker maken omdat we eerder aan zouden komen in IJmuiden. Dus na 4.30 uur slaap mocht ik de wacht overnemen. Gelukkig was er weinig verkeer en kon ik genieten van alle lichtjes langs de kustlijn. Ook Eric mocht niet van zijn volle 6 uur rust genieten want om 5.00 uur lagen we voor de haven van IJmuiden en heb ik hem wakker moeten maken. Een half uur later hebben we Volonté in de eerste vrije box geplaatst en zijn we nog lekker naar bed gegaan. Dit was onze laatste nacht en het voelt echt vreemd om weer in Nederland te zijn.

Zoals jullie in ons vorige bericht hebben kunnen lezen vaart de moeder van Eric morgen met ons mee naar Den Helder. Vanmorgen om 10.00 uur werd ze gebracht door haar zussen en zwager.  Het weerzien van familie doet je toch weer beseffen dat je een lange tijd weg bent geweest. Wat een heerlijk gevoel was het weer om iedereen te zien. Er was zelfs nog een super verassing voor ons. Een uur later stonden Eric z'n broerje, Remon en z'n neefje, Stijn opeens voor de boot……. Ze waren meteen de auto ingestapt en richting IJmuiden gereden toen ze een berichtje hadden gekregen van Eric zijn moeder. Echt top!!!

Als afsluiter van deze reis hadden we besloten om nog één keer de Cobb (bbq) uit de tas te halen. Salade werd gemaakt, kip werd in de marinade gezet en stokbrood zat in de oven.

Met dank aan de 2 mannen van sportvisserij Wahoo hadden we ook nog 5 heerlijke makrelen op de bbq. Thomas had ze gekregen toen hij een praatje met de mannen had gemaakt.

Morgen is het dan zover…. Psychisch ben ik er volgens mij nog niet helemaal aan toe om naar Den Helder te varen.

Wij zouden er best nog een jaartje aan vast willen plakken maar ik kan me er toch ook wel weer op verheugen om familie en vrienden te omhelzen.

Om 17.00 uur zullen we aankomen in de haven van de KMJC in Den Helder. Voor familie en vrienden ligt er een landingsvaartuig klaar die om 16.30 uur vertrekt en ons tegemoet vaart. Onze jongens weten hier nog niets van. Wat zullen zij opkijken als ze iedereen op de boot zien …..

Het wordt in ieder geval een dag vol met emotie.

(bijna) thuis

Datum : 10-7-2015
Tijd : 13:02 uur (Nederlandse tijd)

We zijn weer in Nederland. We zijn net de Nederlands-Belgische grens gepasseerd en zijn dus weer thuis. Het weer is overigens prachtig….alsof we nog in de Carib zijn. Laten we dat nou even vasthouden.
De laatste dagen stonden echt in het teken van thuiskomen. Maandag 6 juli zijn we aangekomen in Dover. We wilden eigenlijk de dag erna al naar Calais varen maar de weersvoorspellingen gaven harde wind op en we zijn uiteindelijk een paar dagen in Dover gebleven. Gisteren om 0500 uur (Engelse tijd) vertrokken uit Dover. ’s Middags om 1730 uur (Nederlandse tijd) zijn we aangekomen in Nieuwpoort (België). Vanmorgen weer vroeg op en vertrokken met bestemming IJmuiden. Hier halen we morgen mijn moeder op en varen dan door naar Den Helder. Daar willen we, zoals eerder vermeld, zondag om 1700 uur arriveren.
Het is en blijft toch een raar idee dat we hier een jaar niet geweest zijn. Het voelt voor mij gewoon als naar huis varen na een vakantie. De rest van de crew denkt er anders over…..

365

365 is een getal, maar voor ons zijn het de dagen dat we onderweg zijn. Vandaag precies een jaar geleden hebben we de trossen los gegooid in Den Helder en zijn uitgezwaaid door al onze familie leden, vrienden en kennissen. Er was zelfs een boot gehuurd door vrienden en zij zeilden dat weekend het eerste deel met ons mee.
Wat een mooi en emotioneel moment was dat, het afscheid nemen……

Nu varen we door het kanaal richting Dover en komen daar morgen aan. We zijn gisteren vertrokken uit Plymouth en varen dus 2 nachtjes door.
Het zit er bijna op. Over een week willen we aankomen op zondag 12 juli. Rond 17 uur verwachten we de haven van de KMJC binnen te varen.
We wilden eigenlijk deze week nog wat genieten van de Engelse zuidkust maar we vonden het beter om door te varen naar Dover ivm het weer. Er komt behoorlijk wat wind aan.
We zijn nog aan te twijfelen of we dinsdag door varen naar Calais en via de Franse-, Belgische- en Nederlandse kust naar Den Helder gaan of dat we donderdag of vrijdag in één keer naar Nederland varen.

Voor diegenen die ons af en toe opzoeken via "marinetraffic". Onze AIS zender heeft de geest gegeven. We kunnen gelukkig nog wel andere ais contacten ontvangen maar we zenden niet meer uit. In de haven kunnen we de positie nog wel updaten via een speciaal app-je……als we tenminste een internet verbinding hebben.
Toen ik net de ais contactjes om ons heen aan het checken was kwam er een boot op ons afvaren met wel een heel bijzondere naam. Dong Feng VO65 NO1. Ze zijn klaarblijkelijk, en begrijpelijk, wel heel trots op hun prestaties dat ze de naam hebben aangepast :-)

Falmouth

Iedereen heeft heerlijk uitgeslapen. Brandt en Thomas hebben vanmorgen vers brood gehaald en om 10 uur hebben we met zijn allen lekker uitgebreid ontbeten.

Tijdens de oversteek hebben we op de dagen dat het rustig was qua weer en golven veel aan school gedaan en gisteren bij aankomst hadden de jongens een dagje vrij.

Nu stond er weer school op het programma. Eric en Brandt zijn gaan internetten, Thomas deed taalverhaal en Jesper Zip. Daar het zelfstandig werken heel goed gaat bij onze toppers kon ik even snel een handwasje doen. In de pauze hielp Jesper mij en Thomas ging vissen.

Vandaag hebben we door het dorpje Falmouth gelopen. Ik dacht dat het een klein, rustig vissersdorpje zou zijn maar niets is minder waar. Er ligt een leuke en lange winkelstraat meteen achter de haven waar allemaal leuke winkels, pleintjes, pubs en kerkjes zijn.

Aan het eind van de dag hebben we in een supermarkt ijsjes gehaald. Thomas en Jesper hadden een Mars-ijsje uitgekozen. Op de verpakking stond dat 1 op de 6 een gratis ijsje kon winnen…… en raad eens…… Thomas was de gelukkige.

Thomas mocht dus nog een ijsje gaan halen en koos weer een Mars-ijsje. En …….aan de binnenkant van de verpakking stond: Congratulations, you have won a free ice cream!!!

Hij had weer mazzel. Nog een gratis ijsje!!!!! Deze heeft hij aan Jesper gegeven. Wat een enorme bofkont, die Thomas.

Morgen gaan we verder richting Plymouth. Het is ongeveer 38 mijl. We hebben weinig wind dus we houden rekening met 10 uur varen en dat is nog optimistisch.

Ook gaan we morgen afscheid nemen van Brandt. Hij neemt vroeg in de ochtend de trein en vervolgens het vliegtuig naar Nederland.

Brandt, gaaf dat we je hebben ontmoet in de BVI's. Fijn dat je de stoute schoenen hebt aangetrokken en hebt gevraagd of je met ons mee mocht de oceaan oversteken.  

Bedankt voor je aanwezigheid, gezelligheid en behulpzaamheid. We gaan je echt missen…..

Hallo Engeland, vaarwel Atlantic

Het is vandaag mijn laatst wacht. Het is bijna half 5 en ik heb land in zicht. Ik zit nog te genieten van de stilte, de kalme zee en de zonsopgang. Wat ga ik dit missen.

Om iets over 5 maak ik Eric wakker. We zijn begonnen aan het laatste deel naar Falmouth.

We werden verwelkomd door…………. een koude deken van mist.

Het was redelijk druk met scheepvaart dus zijn we met de radar aan de nadering begonnen.

Vlakbij de haven ingang was het zicht terug gelopen tot ongeveer 50 meter maar in eens verscheen er een pier en begon het op te klaren. Door de warmte van de huizen en industrie is de mist daar sneller opgelost dan boven water.

Om half 8 meerden we af. Toch voelt het als aankomen in elke willekeurige haven. We gaan diesel tanken, water laden, boot afspoelen en opruimen. Nadat we wat boodschappen gedaan hadden zijn we lekker gaan ontbijten in de kuip met “champagne” erbij. 

Heel langzaam begint het tot ons door te dringen dat we het geflikt hebben. We hebben het rondje Atlantic volbracht!!!!

Azoren - Engeland 3

Het is 0500 uur in de ochtend en ik heb de wacht. Het is al licht en ik ben bezig met een klusje. Pfoesjh…….. hoor ik maar schenk er geen aandacht aan. Vreemd genoeg kunnen golven hetzelfde geluid maken als een ademhalende dolfijn of walvis. Phoesjh….hoor ik weer en kijk om. Tot mijn grote verrassing zie ik een enorm rug uit het water steken op nog geen 10 meter achter de boot. Een walvis en wat voor één. Snel ren ik naar binnen om een camera te pakken en de anderen wakker te maken. Ik weet zeker dat ze dit niet willen missen. Wanneer ik weer buiten kom zie ik een enorm witte vlek op nog geen 5 meter naast de boot. Ik loop naar voren en op dat moment komt de walvis weer boven.



Hij is minstens zo lang als de boot en er schieten allerlei gedachten door mijn hoofd. Wat als hij zich irriteert aan onze aanwezigheid of juist opgewonden wordt van de ronde vormen van Volonté. Ik besluit dat zolang hij niet dichterbij komt we geen actie ondernemen zoals het aanzetten van de dieptemeter of het starten van de motor. Nadat de walvis onderduikt naast de boot zijn we hem even kwijt maar even later duikt hij weer op achter de boot en blijft daar nog rustig een tijdje met ons meezwemmen. Met de "walviskaart" in de hand proberen we erachter te komen wat voor walvis het is. Thomas bestudeert de kaart en de walvis goed en is ervan overtuigd dat het een "Bryde's Whale" is. We twijfelden tussen deze en een "Sei Whale" maar de waterfontein tijdens het ademhalen gaf uitsluitsel....de Bryde's Whale

Dit zijn toch zaken die ik ga missen. Ik had de droom om de oceaan een keer rond te zeilen en dat zit er nu bijna op. We hadden een min of meer slechte start met de oceaanoversteek van de Kaapverde naar Barbados omdat het niet voldeed aan ons verwachtingspatroon qua wind en golven en omdat er ook erg veel stuk ging tijdens de oversteek. Allebei hadden we geen zin in de terugreis en was het een noodzakelijk kwaad om de boot weer terug te krijgen in Nederland. Toch heeft deze oversteek veel goed gemaakt. We hebben eigenlijk erg goed weer gehad, op een aantal dagen na, en erg veel gezien. De ervaring met de potvis op de oversteek van Bermuda naar de Azoren was echt bijzonder en zal mij mijn leven lang bij blijven. Dit zijn toch de dingen die je hoopt mee te maken wanneer aan zo'n trip begint.

Ondertussen moeten we nog 220 NM varen voordat we in Falmouth zijn. Dat is dan tevens het einde van het oceaan zeilen en bijna het einde van een jaar vakantie. Het jaar is omgevlogen maar we hebben wel erg veel gezien en ik koester de gedachte dat we de jongens hiermee een stukje levenservaring hebben gegeven waar ze de rest van hun leven iets mee kunnen.

Azoren - Engeland 2

Datum : 25 juni 2015
Positie : N 46 37 W15 03
Tijd : 14:30 UTC

We zijn alweer een week onderweg. De eerste dagen, zoals beschreven in het vorige blog, op de motor gevaren. We hebben aanvankelijk een wat noordelijke koers aangehouden om aan de westflank van een groot hogedrukgebied te komen. Hier kregen we na een paar dagen een windje uit het zuiden tot zuidwesten met 10 tot 15 kts. We hebben de koers toen verlegd naar het noordoosten om zoveel mogelijk de grootcirkelroute naar Falmouth te varen.
Na 4 dagen veranderde het weer tijdelijk toen er een koufrontje over trok. Althans....volgens de weerkaarten was het een koufront maar de regen en bewolking was typerend voor een warmtefront. Daarna werd het weer prima weer met een redelijk windje en zon.
Tot vannacht. We varen momenteel aan de zuidoostflank van een depressie met redelijk wat wind. De wind waait uit een zuidzuidwesten met 30 tot 38 kts. met golven van 3 tot 4 meter.
We zijn de nacht ingegaan met het 3de rif in het grootzeil en de genua en kotter uitgerold. Gedurende de nacht, toen het wat harder begon te waaien hebben we de genua ingerold. Het schip houdt zich prima en de windpilot stuurt een prima koersje naar Falmouth. Het is wat oncomfortabel maar we schieten lekker op met een snelheid van 6 tot 7 kts.
Als het goed is neemt de wind vanavond weer wat af naar 15 kts. en ruimt naar het westzuidwesten. Overmorgen krijgen we dan het tweede windgebied over ons heen met volgens de gribfiles 20 tot 25 kts. wind.....maar dat stond er nu ook bij. Als je er standaard 10 kts. bij optelt kom je realistischer uit.

Verder gaat alles goed aan boord. De sfeer is prima al wordt er vandaag niet veel gedaan. Beetje hangen, wat lezen, weer binnenhalen, af en toe een spelletje. De jongens doen het ook prima. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld is om in windkracht 8 te varen.

Eric